Μια γεύση ακόμη από μελοποιημένο Καρυωτάκη...

«Αισθάνομαι την πραγματικότητα με σωματικό πόνο. Γύρω δεν υπάρχειατμόσφαιρα, αλλά τείχη που στενεύουν διαρκώς περισσότερο, τέλματα στα οποία βυθίζομαι ολοένα. Αναρχούμαι από τις αισθήσεις μου. Η παραμικρότερη υπόθεση γίνεται τώρα σωστή περιπέτεια. Για να πω μια κοινή φράση, πρέπει να τη διανοηθώ σ' όλη της την έκταση, στην ιστορική της θέση, στις αιτίες και τα αποτελέσματά της. Αλγεβρικές εξισώσεις τα βήματά μου». [ Φυγή - Κ. Καρυωτάκης ]

Κώστας Καρυωτάκης. 1. Εμπνέει τη ροκ σκηνή της Ελλάδας... 2. Μέσα από το αρχείο της ΕΡΤ. 3. «ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ» του ΤΑΣΟΥ ΨΑΡΡΑ παρουσιάζει εξέχοντες Έλληνες λογοτέχνες και ποιητές - ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ .

Καρυωτάκης from Kvarnalis75

Αν όμως ο Βάρναλης διατυπώνει μέσα από τη μαρξιστική του ιδεολογία μια αγωνιστική στάση, δεν ισχύει το ίδιο και για τους άλλους ποιητές που δημιουργούν την ίδια εποχή και έχουν ανδρωθεί μέσα στο κλίμα της ρευστότητας, των συνεχών ανατροπών και της αβεβαιότητας που επικρατούσαν στις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος είχε δημιουργήσει μεγάλη αναστάτωση και απογοήτευση στους ανθρώπους της εποχής. Ειδικότερα στην Ελλάδα, τους νικηφόρους πολέμους του 1912-1913, που οδήγησαν στη διεύρυνση του ελληνικού κράτους, τους διαδέχτηκε η σύγκρουση του βασιλιά Κωνσταντίνου και του Βενιζέλου, η οποία οδήγησε σε εθνικό διχασμό το 1916. Από αυτό το κλίμα της ανασφάλειας και του διάχυτου φόβου ήταν αδύνατο να μείνουν ανεπηρέαστοι οι ποιητές. Πράγματι, στα κείμενά τους παρατηρείται μια στάση παραίτησης, αποξένωσης και απαισιοδοξίας. Η μικρασιατική καταστροφή, το 1922, που αναγκάζει τους Έλληνες της Μικράς Ασίας να επιστρέψουν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες, επιτείνει το αδιέξοδο. 

     Κύριος εκφραστής αυτής της παρακμιακής τάσης είναι ο Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928), ο ποιητής που, μετά την αυτοκτονία του στην Πρέβεζα, αναγορεύτηκε αμέσως ως «ο αντιπρόσωπος μια εποχής». Ο χαρακτηρισμός αυτός στη διάρκεια της δεκαετίας του '30 έλαβε αρνητική σημασία γιατί συνδυάστηκε με τη βαριά ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν τα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα της εποχής: εθνικός διχασμός, Μικρασιατική καταστροφή, πολιτική αστάθεια. Τον ορίζοντα της εποχής, όπως γράφει η καθηγήτρια Χριστίνα Ντουνιά στη μελέτη της για τον ποιητή, σκιάζουν οι εικόνες του θανάτου, της ήττας, της αρρώστιας, της προσφυγιάς, της φτώχειας. Επιθυμία της Γενιάς του '30 ήταν να παραμερίσει αποφασιστικά αυτό τον ορίζοντα.

     Ο Καρυωτάκης γεννήθηκε στην Τρίπολη και σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών διακρίθηκε σε διαγωνισμό του περιοδικού Διάπλασις των Παίδων. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος όντας υποχρεωμένος να μετακινείται από υπηρεσία σε υπηρεσία.

     Η πρώτη του ποιητική συλλογή Ο πόνος των ανθρώπων και των πραμάτων κυκλοφόρησε το 1919 και ακολούθησε η συλλογή Νηπενθή(1921). Οι δύο αυτές συλλογές αποτελούν την πρώτη περίοδο του έργου του. Η δεύτερη περίοδος περιλαμβάνει τη συλλογή Ελεγεία και Σάτιρες (1928).

     Η ποίηση του Καρυωτάκη είναι σοβαρή. Ο αισθηματισμός και η φιλαρέσκεια απουσιάζουν εντελώς από αυτήν. Ο ποιητής αγαπά τη ζωή, αλλά αισθάνεται όλο και πιο έντονα τη ματαιότητά της για να καταλήξει τελικά σε τραγικό αδιέξοδο. Στο έργο του ψάλλει το άδοξο, το ασήμαντο, το ανικανοποίητο και διαμαρτύρεται εκθέτοντας την πικρία του με σαρκαστικό τρόπο. Ο σαρκασμός του, που θεωρήθηκε διέξοδος στην απογοήτευσή του, όπως γράφει ο ιστορικός μας Λίνος Πολίτης, δεν ήταν δυνατό να διοχετευθεί σε παραδομένα ποιητικά σχήματα. Δημιούργησε έτσι ο ποιητής την «καινούρια έκφραση», που επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους ομοτέχνους του.

κώστας καρυωτάκης Links from Πανταζής Μητελούδης

Μάνος Ελευθερίου, «Κώστας Μίχος (1938-1974)»
Κώστα Μίχο γιατί κρύβεις τ’ όνομά σου;
Στα καφενεία που συχνάζεις δεν κατοικούν οι παντοκράτορες
Κώστας Καρυωτάκης γράφει κι η ταυτότητά σου,
πρίγκηπας επάγγελμα, πρίγκηπας για τη γενιά σου.
Παραμονεύουν οι φασίστες με τους ψευδομάρτυρες.

Κώστα Μίχο, σε ποιόν κρύβεις τ’ όνομά σου;
Μες στα ένδοξα Παρίσια δεν κερδίζεις τον παράδεισο.
Τη ξυραφιά του Ρεμπώ τη σκεπάζουν τα μαλλιά σου,
δεν φτάνουν όλα τα νερά της γης να πλύνουν το άγαλμά σου,
μια νεκροψία,-κι ύστερα το γαλανό πουκάμισο.

Κώστα Μίχο, μη μου κρύβεις τ΄όνομά σου.
Ένα κλαδάκι ουρανός ήταν μονάχα ο κλήρος σου.
Στις λοταρίες των ποιητών μια βρύση έλαχε στη μοιρασιά σου.
Της ζητιανιάς η φιλία ισορροπεί τη ζυγαριά σου,
στιχάκια ψίχουλα, μετάληψη και μύρο σου.

Κώστα Μίχο, μη μου κρύβεις τ’ όνομά σου.

****

Ο Κώστας Μίχος (Μιχαλόπουλος) γεννήθηκε το 1938 και αυτοκτόνησε το 1974. Εξέδωσε δυο ποιητικές συλλογές και δυο θεατρικά μονόπρακτα ανέβασε η Μαριέττα Ριάλδη με το θιάσό της.

http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=73806&autostart=0

Στη σειρά «ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ» ο ΦΡΕΝΤΥ ΓΕΡΜΑΝΟΣ παρουσιάζει μια ανθολογία από τις εκπομπές του, συμπληρώνοντας πορεία 25 χρόνων στην ελληνική τηλεόραση. Στα πλαίσια της σειράς προβάλλει ένα αφιέρωμα – έρευνα από την ΠΡΕΒΕΖΑ με θέμα τον Λυρικό – Τραγικό Ποιητή και Πεζογράφο ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ. Ο ΦΡΕΝΤΥ ΓΕΡΜΑΝΟΣ πραγματοποιεί μια ιστορική αναδρομή στις τελευταίες ώρες του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ πριν την αυτοκτονία του, προβάλλοντας ιστορικές συνεντεύξεις ατόμων. Επίσης, μαθαίνουμε για τη σχέση του με τη Ποιήτρια ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, που γνώρισε τον Καρυωτάκη το 1920 σε Δημόσια Υπηρεσία της ΑΘΗΝΑΣ, όπου αυτή και αυτός εργαζόταν προσωρινά. Απόσπασμα από συνέντευξη του ΘΑΝΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ στον ΜΑΡΙΟ ΒΑΛΙΝΔΡΑ, που παρουσιάζει πιστοποιητικό υγείας του αδελφού του σχετικά με το καρδιακό νόσημα το οποίο έπασχε και όχι αφροδίσιο όπως είχε ισχυριστεί στην ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, προκειμένου να αποφύγει το γάμο. Ο κτηνοτρόφος από το ΜΥΤΙΚΑ ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΝΙΤΣΑΣ, περιγράφει πως βοήθησε τον Ποιητή στην παραλία ΜΟΝΟΛΙΘΙ, όπου προσπάθησε να πνιγεί, ενώ ακούγεται απόσπασμα από το τελευταίο του σημείωμα Ποιητή όπου σαρκάζει την εφιαλτική περιπέτεια της απόπειρας του. Η σπιτονοικοκυρά του ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΛΥΓΚΟΥΡΗ περιγράφει συνήθειες και συμπεριφορά του, για το μικρό διάστημα που τον έζησε από κοντά. Επίσης, ο γιος του Οπλοπώλη ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ και ο Καφεπώλης ΗΡΑΚΛΗΣ ΝΤΟΥΣΙΑΣ περιγράφουν λεπτό προς λεπτό τις κινήσεις του Ποιητή μέχρι τη στιγμή της αυτοκτονίας του στις 21 Ιουλίου του 1928. Η εκπομπή ολοκληρώνεται με την προβολή της γνωστής φωτογραφίας που δείχνει νεκρό τον ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ με το κεφάλι του στηριζόμενο πάνω στο ψάθινο καπέλο. Το αφιέρωμα πλαισιώνεται από πλούσιο κινηματογραφικό αρχειακό υλικό που καλύπτει ιστορικά γεγονότα από τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 έως τον σεισμό στην ΚΟΡΙΝΘΟ το 1928, πλάνα από το σπίτι του ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ στην ΠΡΕΒΕΖΑ και διάφορες εικόνες από την ΑΘΗΝΑ του μεσοπολέμου. Η εκπομπή εμπλουτίζεται με αποσπασματικές αφηγήσεις και καταγραφές απ’ το Ημερολόγιο της Ποιήτριας της Νεορομαντικής σχολής ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, με εμφανείς επιδράσεις από τον έρωτα της ζωής της ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ, και αποσπάσματα από ένα γράμμα του Ποιητή προς τον αδελφό του, από γράμμα σ’ ένα φίλο του, από το Ποίημα «ΥΠΟΘΗΚΑΙ», από το τελευταίο ποίημα του «ΠΡΕΒΕΖΑ», καθώς και το τελευταίο γράμμα στην γυναίκα που αγάπησε ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, ΠΡΕΒΕΖΑ 28 Ιουνίου του 1928, που αναδεικνύει την απόγνωση του Καρυωτάκη για την επαρχιακή ζωή και την μικρότητα της τοπικής κοινωνίας.

Η σειρά εκπομπών «ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ» του ΤΑΣΟΥ ΨΑΡΡΑ παρουσιάζει εξέχοντες έλληνες λογοτέχνες και ποιητές που με το έργο τους και την προσωπικότητά τους επηρρέασαν την πολιτική, κοινωνική και πολιτισμική ζωή της εποχής τους. Ο ποιητής ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ «φιλοξενείται»στη συγκεκριμένη εκπομπή. Γεννιέται στην ΤΡΙΠΟΛΗ αλλά εξαιτίας των μεταθέσεων του πατέρα του έζησε σε πολλές επαρχικές πόλεις. Το 1919 συνεργάζεται με τον ΑΓΗ ΛΕΒΕΝΤΗ και εκδίδουν το εβδομαδιαίο σατιρικό περιοδικό «Η ΓΑΜΠΑ» το οποίο κρίνεται άσεμνο και διακόπτεται η κυκλοφορία του. Βραβεύεται στον Φιλαδέλφειο διαγωνισμό. Εκδίδει τρεις μόνο ποιητικές συλλογές «ΕΛΕΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΑΤΙΡΕΣ», «ΝΗΠΕΝΘΗ» και «Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ». Συνδέεται με την ομότεχνή του ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ αλλά αρνείται να την παντρευτεί. Το έργο του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ είναι επηρρεασμένο από τα γεγονότα και τις αλλαγές που συντελουνταν σε προσωπικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η έντονη διάθεση για αμφισβήτηση, κοινωνική κριτική και σάτιρα που συχνά εξελίσσεται σε σαρκασμό είναι διάχυτα στο έργο του. Παραμερίζει το κίνημα του δημοτικισμού και επιλέγει να γράψει στην «ομιλουμένη». Η αμφισβήτηση της ποιητικής του ιδιότητας από τον ΒΑΣΙΛΗ ΡΩΤΑ και άλλους διανοούμενους της δεακετίας του ’20 συνεχίστηκε και κορυφώθηκε με τον Κ. Θ. ΔΗΜΑΡΑ. Μισό αιώνα μετά την αυτοκτονία του αναγνωρίζεται η διαχρονικότητα της ποίησης του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ και ο ίδιος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σπουδαιότερους έλληνες ποιητές. Συγγραφείς και μελετητές μιλούν για τη ζωή και το έργο του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ, διαβάζονται απόσπάσματα από τις ποιητικές του συλλογές και προβάλλεται πλούσιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό.

Ενότητα 5η: Η διαδικασία της μόρφωσης - ο Αθηναίος και η εργασία - Η Αθήνα γιορτάζει

<

5. Η ΔIΑΔIΚΑΣIΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ - Ο ΑΘΗΝΑIΟΣ ΚΑI Η ΕΡΓΑΣIΑ - Η ΑΘΗΝΑ ΓIΟΡΤΑΖΕI from Kvarnalis75

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/istoria/a-5-igemonia-05-athina-morphosi.htm

1. Η καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο

1. Η καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο from Kvarnalis75

Ενότητα 4η: Η συγκρότηση της αθηναϊκής κοινωνίας - Η καθημερινή ζωή. ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΥΛΙΚΟ: α. Αρχαία Ελληνική Οικία από: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ. β. Ο σκλάβος του Γιάννη Μαρκόπουλου.

4. Η ΣYΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΚΟIΝΩΝIΑΣ - Η ΚΑΘΗΜΕΡIΝΗ ΖΩΗ from Kvarnalis75

Αρχαία Ελληνική Οικία

Η αρχαία Ελληνική κατοικία χωρίζονταν στο ιδιωτικό και το επίσημο μέρος σύμφωνα με το Βιτρούβιο. Το επίσημο τμήμα του σπιτιού ονομάζονταν ανδρωνίτης και το ιδιωτικό γυναικωνίτης, χωρίς να χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τις γυναίκες, αλλά αποτελώντας ένα χώρο όπου όλη η οικογένεια περνούσε την ημέρα της

http://www.noesis.edu.gr/aet/3d_reconstructions/p579.html

- Ο σκλάβος του Γιάννη Μαρκόπουλου

10η Ενότητα: Επαναληπτικές Ασκήσεις αρχαίων ελληνικών β΄ γυμνασίου

Β1. Λεξιλογικός Πίνακας

βίος [= η ζωή, η περιουσία]  [στο κείμενο συναντήσατε τον τύπο: τῷ βίῳ]  http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-B112/300/2087,7400/

Γ.ΑΣΚΗΣΕΙΣ
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/metafraseis%20b%20gym/b10xm.htm

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ - Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. 5η ενότητα, Η ισονομία των πολιτών εγγύηση της δημοκρατίας

Β. ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΑ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ
http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/tools/liddel-scott/index.html
http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/search.html?lq=&sin=all
http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL102/629/4057,18390/

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/metafraseis%20c%20gym/c05xm.htm


Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ

Γ′ τάξη συνηρημένων ρημάτων (-όω, -ῶ)

ἀξιούτω, ἀξιοῖμεν: Στη ν.ε. συναντάμε τα ρήματα αξιώνω, απαξιώνω, καταξιώνω κ.ά. Ποιο συμπέρασμα μπορείτε να βγάλετε για τη μετεξέλιξη των συνηρημένων ρημάτων σε -όω, -ῶ της α.ε. στη ν.ε.; Να αναφέρετε και άλλα παραδείγματα.

Οι συναιρέσεις

Παράδειγμα συνηρημένου ρ. σε -όω (δηλό-ω = δηλῶ· θ. δηλο-)

	Α΄. Ενεργητική φωνή
Χρόνοι	ΟΡΙΣΤΙΚΗ
Ενεστώτας	(δηλόω) δηλῶ (δηλόεις) δηλοῖς (δηλόει) δηλοῖ (δηλόομεν) δηλοῦμεν (δηλόετε) δηλοῦτε (δηλόουσι) δηλοῦσι(ν)
Παρατατικός	(ἐδήλοον) ἐδήλουν (ἐδήλοες) ἐδήλους (ἐδήλοε) ἐδήλου (ἐδηλόομεν) ἐδηλοῦμεν (ἐδηλόετε) ἐδηλοῦτε (ἐδήλοον) ἐδήλουν

	ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
Ενεστώτας	(δηλόω) δηλῶ (δηλόῃς) δηλοῖς (δηλόῃ) δηλοῖ (δηλόωμεν) δηλῶμεν (δηλόητε) δηλῶτε (δηλόωσι) δηλῶσι(ν)	}ΕΥΚΤΙΚΗα΄ τύπος ενικού (δηλόοιμι) δηλοῖμι (δηλόοις) δηλοῖς (δηλόοι) δηλοῖ     ή }β΄ τύπος ενικού (δηλοοίην)δηλοίην (δηλοοίης)δηλοίης (δηλοοίη) δηλοίη (δηλόοιμεν) δηλοῖμεν (δηλόοιτε) δηλοῖτε (δηλόοιεν) δηλοῖεν

Α΄. Ενεργητική φωνή
	ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ	ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ	ΜΕΤΟΧΗ
Ενεστώτας	— (δήλοε) δήλου (δηλοέτω) δηλούτω — (δηλόετε) δηλοῦτε (δηλοόντων) δηλούντων ή (δηλοέτωσαν) δηλούτωσαν	(δηλό-εν) δηλοῦν	(δηλόων) δηλῶν (δηλόουσα) δηλοῦσα (δηλόον) δηλοῦν γενική: (δηλόοντος) δηλοῦντος (δηλοούσης) δηλούσης (δηλόοντος) δηλοῦντος

Β΄. Μέση φωνή
Χρόνοι	ΟΡΙΣΤΙΚΗ
Ενεστώτας	(δηλόομαι) δηλοῦμαι (δηλόῃ ή -ει) δηλοῖ (δηλόεται) δηλοῦται (δηλοόμεθα) δηλούμεθα (δηλόεσθε) δηλοῦσθε (δηλόονται) δηλοῦνται
Παρατατικός	(ἐδηλοόμην) ἐδηλούμην (ἐδηλόου) ἐδηλοῦ (ἐδηλόετο) ἐδηλοῦτο (ἐδηλοόμεθα) ἐδηλούμεθα (ἐδηλόεσθε) ἐδηλοῦσθε (ἐδηλόοντο) ἐδηλοῦντο

	ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ
Ενεστώτας	(δηλόωμαι) δηλῶμαι (δηλόῃ) δηλοῖ (δηλόηται) δηλῶται (δηλοώμεθα) δηλώμεθα (δηλόησθε) δηλῶσθε (δηλόωνται) δηλῶνται	(δηλοοίμην) δηλοίμην (δηλόοιο) δηλοῖο (δηλόοιτο) δηλοῖτο (δηλοοίμεθα) δηλοίμεθα (δηλόοισθε) δηλοῖσθε (δηλόοιντο) δηλοῖντο

Β΄. Μέση φωνή
	ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ	ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ	ΜΕΤΟΧΗ
Ενεστώτας	— (δηλόου) δηλοῦ (δηλοέσθω) δηλούσθω — (δηλόεσθε) δηλοῦσθε (δηλοέσθων) δηλούσθων ή (δηλοέσθωσαν) δηλούσθωσαν	(δηλόεσθαι) δηλοῦσθαι	(δηλοόμενος) δηλούμενος (δηλοομένη) δηλουμένη (δηλοόμενον) δηλούμενον

➥ Παρατηρήσεις

✦ Τα συνηρημένα ρήματα γ΄ τάξης σχηματίζουν τους υπόλοιπους χρόνους τους κατά τα βαρύτονα φωνηεντόληκτα, αφού προηγουμένως τρέψουν (εκτείνουν) τον χαρακτήρα τους -ο- σε -ω-, π.χ. ἀξιόω, ἀξιῶ → ἀξιώ-σω, ᾐξίω-σα, ᾐξίω-κα, ᾐξιώ-κειν.

Ασκήσεις

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/metafraseis%20c%20gym/c05xm.htm

3η Ενότητα: Η λειτουργία του Πολιτεύματος - Οι λειτουργίες - ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

3. Η λειτουργία του πολιτεύματος - οι λειτουργίες from Kvarnalis75

ΑΣΚΗΣΕΙΣ:
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/istoria/ask.Istorias/Dimokratiko%20Politeuma.htm

Διάλογος ποιημάτων ερωτικών: Κώστας Καρυωτάκης - Μαρία Πολυδούρη

Κοντά σου δὲν ἀχοῦν ἄγρια οἱ ἀνέμοι.
Κοντά σου εἶνε ἡ γαλήνη καὶ τὸ φῶς.

Μαρία Πολυδούρη: 
«Το πιο λεπτό άνθος με το πιο δυνατό άρωμα μέσα σ’ όλη τη νεοελληνική ποίηση»

Γράφει η Μαρία Πολυδούρη για τον Κώστα Καρυωτάκη:




 Το ίδιο ποίημα με άλλη ερμηνεία:  

Γράφει ο Κώστας Καρυωτάκης για την πρώτη του αγάπη Άννα Σκορδύλη: 

Γράμμα του Κώστα Καρυωτάκη στη Μαρία Πολυδούρη το 1922

(Εἶναι ἐδῶ; Εἶναι ἐκεῖ; Ἔφυγε; Θά ῾ρθει; Ποῦ εἶναι; Ἡ τελευταία;)
Ἄ! Τὸ δάσος πέρα. Ἕνα τραπεζάκι κάτω ἀπὸ τ᾿ ἀπόμερο πεῦκο. 
Καὶ ἡ νύχτα ποὺ ἐρχόταν σιγὰ σιγὰ γιὰ νὰ μὴν τὴ νιώσουμε. 
Ἡ βοὴ τοῦ βραδινοῦ ἀνέμου στὰ κλαδιά. Τὰ λόγια ποὺ ἔλειπαν. 
Τὰ χέρια ὠχρά. Τὰ μάτια καὶ τ᾿ ἀστέρια. Μεσάνυχτα. 
Τίποτε ἀπ᾿ ὅλα δὲν εἶχε εἰπωθεῖ.
(Ψέματα; Ψέματα; Παιχνίδι φιλαρέσκειας; Περιέργεια; Ἐγωισμός;)
Κι ἄλλοτε ἡ θάλασσα. Τὰ πλοῖα ποὺ ἔφευγαν στὸν ὁρίζοντα παίρνοντας τὰ ὄνειρά μας. 
Ὁ φλοῖσβος μὲ τὶς ὑποσχέσεις του. Ἐκεῖ πάνω στὸ βράχο τ᾿ ἄφθονα καὶ ἀνεξήγητα δάκρυα. Ἡ μοναξιὰ στὸ ἀπέραντο. Τὰ φιλιά. Ἡ ψυχή...
(Τίποτε; Τίποτε; Παιδικότητες; Ρομαντισμός; Αὐταπάτη;)
Ἄλλες φορὲς ἡ αὐγὴ ἀναπάντεχη καὶ προδοτική. 
Ἀπὸ δρομάκια τὸ κουραστικὸ γύρισμα. Οἱ πρῶτοι θόρυβοι τῆς ἡμέρας. Ἡ γλυκιὰ μεταμέλεια στὸ πρόσωπο ποὺ φωτιζόταν ὁλοένα. Τὸ χαῖρε...
(Ἔφυγε; Δὲ θά ῾ρθει πιά; Τελευταία;)


Σοφία Λασκαρίδου, 
Η κυρία με τα γκρίζα
Για περισσότερα δείτε:
http://5gym-irakl.ira.sch.gr/news/index.php?option=com_content&view=article&id=595:-q-q&catid=114:2010-09-20-09-00-51&Itemid=58
http://fotodendro.blogspot.gr/2013/03/blog-post_24.html
http://pasavant.blogspot.gr/2011/11/m.html
http://www.sansimera.gr/biographies/245
http://www.mixanitouxronou.gr/kostas-kariotakis-maria-polidouri-o-anekplirotos-erotas-pou-tous-skotose-ke-tous-dio/
http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=571947

2. Η άλωση της Πόλης (1453)

2. Η άλωση της Πόλης from Kvarnalis75

37η Ενότητα: Το τουρκικό εθνικό κίνημα

ΕΝΟΤΗΤΑ 37. Το τουρκικό εθνικό κίνημα from Kvarnalis75

Ενότητα 2η: Το δημοκρατικό πολίτευμα σταθεροποιείται - Ο Περικλής και το δημοκρατικό πολίτευμα. Από τη σειρά του σκάι οι Μεγάλοι Έλληνες: Περικλής

2. ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤIΚΟ ΠΟΛIΤΕYΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟIΕIΤΑI - Ο ΠΕΡIΚΛΗΣ ΚΑI ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤIΚΟ ΠΟΛIΤΕYΜΑ from Kvarnalis75

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ from katerina Prokopiou

1. Εξάπλωση των Τούρκων και τελευταίες προσπάθειες για ανάσχεσή τους

ΙΙΙ. ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ

1. Εξάπλωση των Τούρκων και τελευταίες προσπάθειες για ανάσχεσή τους from Kvarnalis75

Απολογισμός δράσης του Συνδέσμου Φιλολόγων Καστοριάς για το 2014

Apologismos 2014 from Dionysia Nima

http://synfika.blogspot.gr/2015/02/2014.html

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε΄ - 1η Ενότητα: Η Συμμαχία της Δήλου - Η Συμμαχία όργανο της αθηναϊκής ηγεμονίας

1. Η Συμμαχία της Δήλου - η Συμμαχία όργανο της αθηναϊκής ηγεμονίας from Kvarnalis75

Άσκηση για τη Συμμαχία της Δήλου

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/istoria/ask.Istorias/Symmaxia-Dilou1.htm

Διαβάστε επίσης:

http://www.fhw.gr/chronos/05/gr/politics/211ath_alliance.html

2. H περίοδος της Λατινοκρατίας και τα ελληνικά κράτη

2. H περίοδος της Λατινοκρατίας και τα ελληνικά κράτη from Kvarnalis75

Κώστας Βάρναλης: "Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης ο πλαστουργός της νιας ζωής. Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της Οργής".

     Από τα ανθρωπιστικά ιδανικά και την πίστη στον ποιητή-προφήτη διακατέχεται ο Κώστας Βάρναλης (1884-1974), που στα πρώτα χρόνια της ποιητικής διαδρομής του ακολούθησε επίσης τα βήματα του Παλαμά. Γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας (στη σημερινή Βουλγαρία) και σπούδασε στην Αθήνα φιλολογία. Στη συνέχεια εργάστηκε ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση και ως δημοσιογράφος.

     Στα γράμματα εμφανίστηκε τον Αύγουστο του 1904 από το περιοδικό Νουμάς. Μετά την παραμονή του στο Παρίσι, όπου σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνιολογία, η κοσμοθεωρία του Βάρναλη διαφοροποιήθηκε. Ο ποιητής μυήθηκε στη μαρξιστική ιδεολογία και το διαλεκτικό υλισμό. Δύο μεγάλα συνθετικά ποιήματά του που γράφτηκαν τότε στο Παρίσι Το φως που καίει (1922) και οι Σκλάβοι πολιορκημένοι (1927), μια μεγάλη σύνθεση για τις φρικαλεότητες του πολέμου με φανερή αναφορά στους Ελεύθερους πολιορκημένους του Σολωμού, αποτελούν δείγματα της καθαρά λυρικής προσφοράς του αλλά και δείχνουν τους νέους ιδεολογικούς προσανατολισμούς του.

     Το ποιητικό έργο του Βάρναλη εμπνέεται αρχικά από τη στροφή προς την κλασική αρχαιότητα, τον αισθητισμό, τη λατρεία του αρχαίου κάλλους και την παρνασσιακή τελειότητα της μορφής. Στη συνέχεια ο ποιητής δεν ασχολείται πλέον με τον εαυτό του, αλλά στρέφει το ενδιαφέρον του προς το κοινωνικό σύνολο. Την περίοδο αυτή της ζωής του έγραψε τα κυριότερα έργα του. Ο Βάρναλης επιδίωξε να συνθέσει το ειδωλολατρικό στοιχείο με το χριστιανικό, όπως έκαναν ο Παλαμάς και ο Σικελιανός με διάθεση να ασκήσει κριτική στις παραδομένες αξίες. Η διάθεση αυτή εκφράζεται περισσότερο στα πεζά του έργα (Η αληθινή απολογία του Σωκράτη, 1931, Το ημερολόγιο της Πηνελόπης, 1946).

Φωτογραφία: Ο Κώστας Βάρναλης με τη γυναίκα του, την ποιήτρια Δώρα Μοάτσου-Βάρναλη.

Ο Βάρναλης αποτελεί σταθμό στη λογοτεχνία μας, επειδή είναι εκείνος που εισάγει τα πολιτικά και κοινωνικά θέματα στην ποίηση. Η ποίηση του Βάρναλη δε διστάζει να αποκαλύψει μιαν άλλη ανθρώπινη πλευρά, την ταβέρνα, το βρώμικο υπόγειο, όπου συχνάζουν οι φτωχοί εργάτες και οι απόκληροι της κοινωνίας. Ο ποιητής μένει πιστός στις παραδοσιακές ποιητικές φόρμες, ώστε να είναι το έργο του προσιτό στο αναγνωστικό κοινό και να μεταφέρει τα αντιπολεμικά και επαναστατικά της μηνύματα.
Από την "Ιστορία Νεοελληνικής λογοτεχνίας", α,β,γ γυμνασίου, σελ. 108.
Δείτε επίσης:
http://el.wikipedia.org/wiki

O BAΡΝΑΛΗΣ ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΙ ΒΑΡΝΑΛΗ - 

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡ ΜΕΝΤΙΟΥ

Νίκος Ξυλούρης - Η Μπαλάντα του κυρ-Μέντιου

Δικτυογραφία:

http://www.snhell.gr/anthology/writer.asp?id=56
http://diskovolos58.blogspot.gr/2011/07/blog-post_2138.html
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/kwstas_barnalhs_poems.htm

Δείτε από το ΑΡΧΕΙΟ της ΕΡΤ:

http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000008499&tsz=0&autostart=0

Το συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς «ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ» παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του ποιητή ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ (γενν. 1883 – πέθ. 1974). Παρατίθενται πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή του, τις σπουδές του στην Ελλάδα και τη Γαλλία, τη συμμετοχή του στον αγώνα των δημοτικιστών και στον διορισμό του ως καθηγητή στη δημόσια εκπαίδευση. Γίνεται αναφορά στις τρεις περιόδους του ποιητικού του έργου: στη συμβολιστική περίοδο (1908-1918), όπου συνθέτει κυρίως σονέτα, στην περίοδο η οποία σηματοδοτείται από το ποίημα «Προσκυνητής» (1919) και τέλος στην περίοδο από το 1922 και μετά, κατά την οποία οριστικοποιείται η μεταστροφή του στον διαλεκτικό υλισμό και τον μαρξισμό, μεταστροφή που αντανακλάται στην ποίησή του. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην παύση του από τη δημόσια εκπαίδευση το 1925 λόγω της σύνθεσής του «Το φως που καίει», όπου γίνεται πλέον εκφραστής του λούμπεν προλεταριάτου. Σχολιάζεται το μείζον έργο του «Σκλάβοι Πολιορκημένοι» (1927), το οποίο εντάσσεται στην αντιπολεμική φιλολογία της εποχής και άσκησε μεγάλη επίδραση στους ομοτέχνους του. Αναφορά γίνεται επίσης στην ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής, αλλά και στο αξιόλογο πεζογράφημά του «Η αληθινή απολογία του Σωκράτη».

Στη διάρκεια της εκπομπής το έργο του ποιητή αποτιμούν ομότεχνοί του και κριτικοί λογοτεχνίας, ενώ προβάλλεται πλούσιο οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό από τα ιστορικά γεγονότα που σφράγισαν την εποχή του. Περιλαμβάνεται επίσης ηχητικό ντοκουμέντο στο οποίο ο ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ διαβάζει ποιήματά του, καθώς και πλάνα αρχείου από τη βράβευσή του με το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη το 1959.

ΑΚΟΜΗ:

ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ

ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Πηγή στίχων:
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=7766

Οι πόνοι της Παναγιάς

Πού να σε κρύψω γιόκα μου
να μη σε φτάνουν οι κακοί
σε ποιο νησί του ωκεανού
σε πια κορφή ερημική.

Δε θα σε μάθω να μιλάς
και τ΄ άδικο φωνάξεις
ξέρω πως θα χεις την καρδιά
τόσο καλή τόσο γλυκή
που μες τα βρόχια της οργής
ταχειά, ταχειά θε να σπαράξεις.

Συ θα `χεις μάτια γαλανά
θα `χεις κορμάκι τρυφερό
θα σε φυλάω από ματιά κακή
και από κακό καιρό

Από το πρώτο ξάφνιασμα
της ξυπνημένης νιότης
δεν είσαι συ για μάχητες
δεν είσαι συ για το σταυρό
εσύ νοικοκερόπουλο
όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης

Κι αν κάποτε τα φρένα σου
το δίκιο φως της αστραπής
κι αν η αλήθεια σου ζητήσουνε
παιδάκι μου να μην τα πεις

Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν
το φως να το σηκώσουν
δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή
απ΄ την αλήθεια της σιωπής
χίλιες φορές να γεννηθείς
τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν

ΑΝΑΦΟΡΕΣ HIP HOP συγκροτημάτων στον Βάρναλη.

Γράφουν και τραγουδούν οι Active member:
Του Κώστα Βάρναλη να ήμουν η "Καμπάνα
και το πινέλο του Θεόφιλου στο αίμα,
Θα θελα να 'μουν όσα δε σου 'παν, μάνα,
μήπως και δε με γένναγες μέσα στο ψέμα.
Αφού είμαι άτυχος και δεν ξαναγεννιέμαι,
έφτιαξα μόνος μου κάτι να καυχιέμαι.


Επίσης ο Αρτέμης κι ο Ευθύμης:
Στίχοι απ΄ ατσάλι ρυθμοί μεγάλοι, 
για κάθε σκληροπυρηνκό κεφάλι.
Εί!Σα τον Βάρναλη φέρνουμε το φως που καίει.
Η ενέργεια που `χε βαλτώσει, ξαναρέει, σχηματίζει δίνη.
Αρτέμης με τον Ευθύμη.
Λευτερία στην Ελλάδα και στην Παλαστίνη!

active member- Καμπάνα 

σε ποίηση Κώστα Βάρναλη