- Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία: Εγκλήματα έμφυλου χαρακτήρα https://latistor.blogspot.com/2021/12/blog-post_12.html
των Νάντιας Ρούμπου και Θάνου Καμήλαλη
Η 25η Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ το 1999. H ιστορία της ημέρας όμως, ξεκινάει τον Οκτώβριο του 1949, στον Άγιο Δομίνικο. Ο δικτάτορας Τρουχίγιο κυβερνάει ήδη τη χώρα από το 1930 και σε ένα από τα πάρτι του, χορεύει με τη 23χρονη Μινέρβα Μιραμπάλ. Ο Τρουχίγιο είναι γνωστός για το πάθος του για νεαρές γυναίκες και η Μινέρβα, γίνεται στόχος σεξουαλικής επίθεσης από τον δικτάτορα. Η Μιραμπάλ αρνείται και φεύγει, με συνέπεια η οικογένειά της να αποτελεί πλέον στόχο για το καθεστώς. Μαζί με τις αδερφές της την Πάτρια και τη Μαρία, αναπτύσσουν αντιστασιακή δράση, δημιουργούν το «Κίνημα της 14ης Ιουνίου» και γρήγορα γίνονται σύμβολα, με το προσωνύμιο «Οι Πεταλούδες» (Las Mariposas).
Φυλακίζονται ξανά και ξανά και αποφυλακίζονται υπό την πίεση της διεθνούς κοινότητας, μέχρι που, στις 25 Νοεμβρίου του 1960, το καθεστώς τις δολοφονεί, κατά τη διάρκεια επίσκεψής τους στις φυλακές όπου κρατούνταν οι άνδρες τους. Η δολοφονία των «Πεταλούδων» αναγνωρίζεται διεθνώς ότι έφερε το τέλος της δικτατορίας του Τρουχίγιο, που δολοφονήθηκε λίγους μήνες μετά.
Σύμφωνα με τη Διακήρυξη του ΟΗΕ για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών του 1993, ως «βία κατά των γυναικών» νοείται οποιαδήποτε ενέργεια βίας εξαιτίας του φύλου, η οποία καταλήγει, ή είναι πιθανόν να καταλήξει, σε σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο στις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών για τέτοιες ενέργειες, του εξαναγκασμού, ή της αυθαίρετης στέρησης της ελευθερίας είτε αυτό συμβαίνει στη δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή. Ένα ευρύ φάσμα πράξεων, στην άκρη του οποίου, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, βρίσκεται η γυναικοκτονία (femicide). «Η γυναικοκτονία δεν σχέση με αγάπη προφανώς, ούτε υπερβολική, ούτε λίγη. Ούτε έχει να κάνει με την ύπαρξη ή μη της ζήλιας. Είναι η πιο ακραία μορφή έμφυλης και σεξιστικής βίας με αποκλειστικό κίνητρο την άσκηση ελέγχου στα σώματα και τις επιλογές των θυμάτων τους. Στην ουσία η γυναίκα σε εκείνο το χρονικό σημείο για τον θύτη έχει παραβιάσει τον ρόλο που ο ίδιος της έχει αποδώσει ως γυναίκα και γι αυτό τον λόγο πρέπει να τιμωρηθεί» εξηγεί στο TPP η Ιωάννα Στεντούμη, δικηγόρος, που ασχολείται με ζητήματα έμφυλης βίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
