Η γη είναι το σπίτι μας

Η αλληγορία του σπηλαίου. Πλάτων, Πολιτεία

Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας (Οδυσσέα Ελύτη)

Ομπρός Βοηθάτε! (Α. Σικελιανός, Μ. Θεοδωράκης) - Μ. Φαραντούρη

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ | ΕΤΣΙ ΠΟΛΥ ΑΤΕΝΙΣΑ απαγγελια | ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΕΟΧΑΡΙΔΗΣ-ΚΑΛΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα, που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου. Γραμμές του σώματος. Κόκκινα χείλη. Μέλη ηδονικά. Μαλλιά σαν από αγάλματα ελληνικά παρμένα· πάντα έμορφα, κι αχτένιστα σαν είναι, και πέφτουν, λίγο, επάνω στ’ άσπρα μέτωπα. Πρόσωπα της αγάπης, όπως τάθελεν η ποίησίς μου .... μες στες νύχτες της νεότητός μου, μέσα στες νύχτες μου, κρυφά, συναντημένα ....

K. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ | Όσο μπορείς | ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΕΟΧΑΡΙΔΗΣ - ΚΑΛΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κι εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Κ.Π. Καβάφης, Ποιήματα, τόμ.1, Ίκαρος

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ | ΦΩΝΕΣ | ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΕΟΧΑΡΙΔΗΣ-ΚΑΛΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΦΩΝΕΣ Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους. Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε· κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό. Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν ήχοι από την πρώτη ποίησι της ζωής μας — σα μουσική, την νύχτα, μακρυνή, που σβύνει.

Active Member - Σ' αυτή τη γειτονιά

Σ’ αυτή τη γειτονιά όπως έγραψε ο Μάνος πριν γεννηθώ χάσαμε ολόκληρη ζωή και μας προδώσανε δε φανταζόμουνα ότι εδώ μου ‘μελε τόσο να πικραθώ κι οι εφιάλτες πάνω στον ύπνο μας βρήκανε και μας γραπώσανε παίξαν το ρόλο τους καλά και της οργής μου οι ναρκωτές, όσοι ήπιαν γνώση τελικά περισσότερη από τη δίψα τους μου λέγαν πως κάτω από τη γη υπάρχει χώρος για όλους αν θες βλέπεις το θάνατο επικαλούνται όσοι αδιάφορα ζούνε την ήττα τους κανείς δε μου ‘μαθε ποτέ το σιωπηλό εχθρό να μετράω κι ότι ο λύκος είναι φτιαγμένος από πρόβατο χωνεμένο κι εγώ που το χω κρυφό μου ταλέντο από το χρόνο να ξεγλυστράω όσα με τα μάτια δε φαίνονται μόνο με βρήκαν ήσυχο και ξεζεμένο. Απ’ αυτή τη γειτονιά, φυσάει κόντρα πρωτοακούστηκε κι ήρθε ο καιρός για να σενιάρουμε τη θέα, νόμιζα, προς τα μέσα μας. Μα τι ειρωνεία για τους παππουδες μας πρώτος ο τόπος εδώ τα λούστηκε ένα ομοίωμα βίας του χτες ήρθε και ξέρασε δίπλα στη μπέσα μας δε σερβίρει η ιστορία ποτέ, ακριβώς, το ίδιο πιάτο αυτή τη φορά στα φωναχτά ήρθε ο εχθρός μας καλά κρασιά γειτόνοι, το βαρέλι δεν έχει πάτο τόσος κόπος εντέλει, για να κρυφτούμε όλοι εντός μας. Μη σκιαζόσαστε μωρέ, να βγείτε να το πείτε όσοι προδώσανε τον τόπο τότε, προδώσανε και μας «σ’αυτή τη γειτονιά» μετρούσαν τ’ άστρα τα παιδιά και λέγανε. Θα ‘μαστε λεύτεροι αδέρφια , θα το δείτε δεν πεθάναν άδικα οι παππούδες μας, για μας «σ’αυτή τη γειτονιά» στο σκοτάδι ήταν όλοι μια αγκαλιά και φέγγανε. Καμωμένα όλα στο φως κι όμως δε γύρισε ο τροχός κάποιοι φροντίσανε ξανά, να μη κάνει ξαστεριά «σ’αυτή τη γειτονιά» τη ντροπή φοράγαν στέμμα όσοι φταίγανε. Εδώ περνιόμασταν γι’ αλλοιώς, λέγαμε πάντα ευτυχώς δίπλα μας έπεσε όμως, η πρώτη μαχαιριά «σ’αυτή τη γειτονιά» που είχαμε μάθει μόνο στις χαρές και κλαίγαμε. Προσωμοίωση και ίλιγγος μαζί μας τώρα συνηχούν οι υπηρέτες δυο αφεντάδων που κρυφά τ’ αρπάνε κι από έναν τρίτο. Οι βολεμένοι στην απ’ έξω να απειθαρχούν, κυριαρχούν πόσο βουβοί γίναν οι κόλακες, θρηνώ και πλήττω. Από τη μια ο de Ambris και τα γενήμματα του Μαρινέτι κι από την άλλη του Μπουχάριν και του Γκράμσι τ’ απολειφάδια κι εγώ ο τουρκόσπορος όπως με λέγαν, έτσι αμέτι μουχαμέτι, μιλούσα με τον Ουγκώ, τον Επίκτητο, τον Μακρυγιάννη συχνά τα βράδια. Κοίτασμα φτωχό ο τόπος μου, διαλέγω μνήμες από βιώματα, η νομιμότητα σ’ αυτό τον κόσμο είναι συννένοχη του αναθέματος. Πόσο φτηνό να συζητάνε οι λεύτεροι για δικαιώματα λαχταρώντας την αίγλη του αστικού αποθέματος. κι εγώ ένας Περαμιώτης, φωνακλάς, ξενομερίτης, ένας αλήτης μεγαλωμένος κι αρματωμένος από τα χρόνια του εννιά» πως να ξεχάσω πως ο πατέρας μου, ο λεύτερος μεσοκαιρίτης μου ζήτησε να πεθάνει σ’αυτή τη γειτονιά. Μη σκιαζόσαστε μωρέ, να βγείτε να το πείτε όσοι προδώσανε τον τόπο τότε, προδώσανε και μας «σ’αυτή τη γειτονιά» μετρούσαν τ’ άστρα τα παιδιά και λέγανε. Θα ‘μαστε λεύτεροι αδέρφια , θα το δείτε δεν πεθάναν άδικα οι παππούδες μας, για μας «σ’αυτή τη γειτονιά» στο σκοτάδι ήταν όλοι μια αγκαλιά και φέγγανε. Καμωμένα όλα στο φως κι όμως δε γύρισε ο τροχός κάποιοι φροντίσανε ξανά, να μη κάνει ξαστεριά «σ’αυτή τη γειτονιά» τη ντροπή φοράγαν στέμμα όσοι φταίγανε. Εδώ περνιόμασταν γι’ αλλοιώς, λέγαμε πάντα ευτυχώς δίπλα μας έπεσε όμως, η πρώτη μαχαιριά «σ’αυτή τη γειτονιά» που είχαμε μάθει μόνο στις χαρές και κλαίγαμε.

Πώς να διαβάσω ένα κείμενο για να το καταλάβω;

Κατά τη διάρκεια της σχολικής ζωής οι μαθητές, αλλά και οι καθηγητές είναι συνεχώς σε επαφή με κείμενα. Τα κείμενα αυτά εκτός από συνεχή, μπορεί να είναι και ασυνεχή (π.χ. ένα διάγραμμα). Tο γεγονός είναι ότι ζητάμε συνεχώς από τους μαθητές να απαντούν σε ερωτήσεις που στηρίζονται σε πληροφορίες που θα αντλήσουν από κείμενα, αλλά πότε τους μάθαμε πώς να διαβάζουν αποτελεσματικά ένα κείμενο; Πότε διδάξαμε, με άλλα λόγια, τεχνικές ανάγνωσης ενός κειμένου;

Τα παιδιά πολύ συχνά δυσκολεύονται να κατανοήσουν ένα κείμενο κι εμείς οφείλουμε, αντί να τους πυρπολούμε με το «τι» να τους μάθουμε το «πώς». Έτσι θα ανεξαρτητοποιηθούν και θα μάθουν πώς να καταλαβαίνουν και να μαθαίνουν μόνα τους.

Αυτός είναι, άλλωστε, και ο σκοπός του δασκάλου, να μάθει στους μαθητές τους πώς να ανακαλύπτουν τη γνώση και πώς να δημιουργούν νέα γνώση.

Έχουμε, λοιπόν, ένα συνεχές κείμενο μπροστά μας. Ξεκινάμε να το διαβάζουμε. Κάποιες συμβουλές-τεχνικές ανάγνωσης που μπορούμε να ακολουθήσουμε είναι οι ακόλουθες:

–Να εστιάζω στη θεματική πρόταση κάθε παραγράφου. Μία καλά δομημένα παράγραφος θα πρέπει να έχει μια θεματική πρόταση που θα μου υποδείξει για ποιο θέμα θα γίνει λόγος στις λεπτομέρειες / σχόλια.

–Να σχηματίζω εικόνες στο μυαλό μου καθώς διαβάζω. Να στήνω φανταστικό θεατρικό σκηνικό στο νου μου και να θέτω τον εαυτό μου ως πρωταγωνιστή ή και σιωπηλό παρατηρητή.

Διαβάστε τη συνέχεια...

https://antikleidi.com/2019/10/22/pos-na-diavaso-ena-keimeno-gia-na-to-katalavo/

11. Το εξωελλαδικό ελληνικό κεφάλαιο

11. Tο εξωελλαδικό ελληνικό κεφάλαιο from Kvarnalis75

Δείτε επίσης:
https://filologika.gr/lykio/g-lykiou/prosanatolismou/istoria/exoelladiko-elliniko-kefalaio/

ΠΗΓΕΣ: ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ

• ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ 2006

Χρησιμοποιώντας τα σχετικά χωρία του πιο κάτω κειμένου και αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις να περιγράψετε τη δραστηριότητα του εξωελλαδικού ελληνικού κεφαλαίου στο ελληνικό κράτος από το 1870 έως το τέλος του 19ου αιώνα. 

Κείμενο: Φαίνεται πραγματικὰ ὅτι γιὰ τοὺς ὁμογενεῖς ἡ «ἐπιχείρησις Ἑλλὰς» δὲ σήμαινε ἁπλῶς τὴν ἐγκατάστασή τους στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο καὶ τὴν ἐπιχειρηματική τους ἀνάπτυξη ἐκεῖ, ἀλλά, ἀκόμα περισσότερο, σήμαινε τὴν ἐπιδίωξη ἐξαιρετικῶν εἰσοδημάτων καὶ ὑπερ-κερδῶν, ἀνώτερων ἀπὸ τὰ θεωρούμενα διεθνῶς ὡς συνήθη. Ἔτσι, οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ κινήθηκαν μόνιμα σὲ ἕνα κλίμα προσωπικῶν πιέσεων, προσπαθώντας νὰ ἀποσπάσουν ἀπὸ τὴν ἑλληνική κυβέρνηση ὄχι ἁπλῶς δικαιώματα, ἀλλὰ ἀποκλειστικότητες καὶ προνόμια. Ἔτσι, τὰ ὑπερκέρδη, ἡ κερδοσκοπία, οἱ πρόσοδοι, τὰ προνόμια παρουσιάσθηκαν μὲ τὴν ἀνοχὴ τοῦ κράτους σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς, ὅπου οἱ ὁμογενεῖς ἀναμίχθηκαν: στὰ τσιφλίκια τῆς Θεσσαλίας–Ἄρτας, στὶς παραγγελίες τῶν δημοσίων ἔργων, στὰ ἐθνικὰ δάνεια, στὴν ἐπεξεργασία τοῦ προστατευτικοῦ δασμολογίου, στὴ διατύπωση τῆς φορολογικῆς πολιτικῆς κλπ.

Ιστορία του Ελληνικού ΄Εθνους, τόμος ΙΔ΄ (Αθήνα, 1977), σ. 58.

Μονάδες 30

Πόσο χρόνο έχεις ακόμα με τους αγαπημένους σου;

Πόσο χρόνο έχεις ακόμα με τα αγαπημένα σου πρόσωπα; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει μία ισπανική διαφήμιση που κάνει τον γύρο του διαδικτύου και υπενθυμίζει σε όλους πόσο σύντομη είναι η ζωή και πού πραγματικά πρέπει να δίνουμε σημασία.

Το διαφημιστικό πρακτορείο Leo Burnett Madrid και το brand Ruavieja στο οποίο ανήκει το λικέρ Pernod Ricard συνεργάστηκαν για μια διαφημιστική καμπάνια με τίτλο «Tenemos Que Vernos Más» ή στα ελληνικά «Πρέπει να βλέπουμε περισσότερα ο ένας τον άλλο».

Μέσα σε 4,5 λεπτά το βίντεο προσπαθεί να υπενθυμίσει πόσο αξία έχουν οι ανθρώπινες επαφές σε έναν κόσμο που γεμάτο τεχνολογία, social media, τηλεόραση και σειρές.

Φίλοι, συγγενείς, μητέρα και γιος μιλούν για το πόσο σημαντικός είναι ο άνθρωπος που κάθεται δίπλα τους. Όταν όμως ο ερευνητής χρησιμοποιεί έναν αλγόριθμο (που βασίζεται στον χρόνο που οι άνθρωποι ξοδεύουν μαζί και παράγοντες όπως η ηλικία και το προσδόκιμο ζωής) για να τους αποκαλύψει πόσο χρόνο θα περάσουν ακόμα μαζί, τότε όλοι «παγώνουν» με το αποτέλεσμα.

Από την ημέρα που κυκλοφόρησε στο ίντερνετ, τον Νοέμβριο 2018, το βίντεο έχει προβληθεί περισσότερες από 12 εκατομμύρια φορές στο YouTube και έχει καταφέρει να συγκεντρώσει χιλιάδες σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

https://antikleidi.com/2018/12/18/poso-xrono-exeis-me-tous-agapimenous-sou/

Πικρία (Ν. Καββαδίας, Θ. Μικρούτσικος) - Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας