Θεόφιλος Χατζημιχαήλ
Αδελφοί Κατσιμίχα
Μουσική/Στίχοι: Αδελφοί Κατσιμίχα/Εμπειρίκος Ανδρέας
Θα πούμε το τραγούδι του που ξεκινά απ τον ήλιο
Με την απόκρημνη λαλιά του τηλεβόα
Ο Αλκάδος που συνάντησε το νεαρό Τιτάνα
Με ρίγανη στα χείλη του κι ολόκληρη τη χώρα
Μες στο στήθος του, στο στήθος του
Μες στο στήθος του, στο στήθος του
Το ρήμα κρουσταλλώθηκε και φέγγει
Κι ακόμη τρέχουν τα κορίτσια
Μες στα πλατιά φουστάνια τους
Στις δροσερές μαρμαρυγές της άσπιλης ημέρας
Μέσα σε ρίγος που γελά
Καθώς ξανθή γοργόνα σε καράβι
Σ ένα καράβι ορθόπλωρο που τρέχει
Στον ουρανό της θάλασσας με τα μεγάλα μάτια
Στον ουρανό της θάλασσας, της θάλασσας με τα μεγάλα μάτια
Φωνές θερμές γλυκές παιδίσιες των ερώτων
Πάνω στη γη κι επί των χόρτων ή στα φύλλα
Βιβλίου γιομάτου δέντρα πράσινα
Σαν παραθύρια που βλέπουν προς την Άνοιξη
προς την Άνοιξη, που βλέπουν προς την Άνοιξη
προς την Άνοιξη
Χωρίς απροσδιόριστη φενάκη μα με πλήθος
πολύχρωμο παλμό μεταξωτής αιώρας
σε κάστρο δόξας μυρμηγκιάς με πλούσια ζώνη
σφιγμένη δυνατά στη μέση της ημέρας
της ημέρας
πλατιά τα στέρνα μας και τα πουλιά μας θέλγουν στον αέρα
Αδελφοί Κατσιμίχα
Μουσική/Στίχοι: Αδελφοί Κατσιμίχα/Εμπειρίκος Ανδρέας
Θα πούμε το τραγούδι του που ξεκινά απ τον ήλιο
Με την απόκρημνη λαλιά του τηλεβόα
Ο Αλκάδος που συνάντησε το νεαρό Τιτάνα
Με ρίγανη στα χείλη του κι ολόκληρη τη χώρα
Μες στο στήθος του, στο στήθος του
Μες στο στήθος του, στο στήθος του
Το ρήμα κρουσταλλώθηκε και φέγγει
Κι ακόμη τρέχουν τα κορίτσια
Μες στα πλατιά φουστάνια τους
Στις δροσερές μαρμαρυγές της άσπιλης ημέρας
Μέσα σε ρίγος που γελά
Καθώς ξανθή γοργόνα σε καράβι
Σ ένα καράβι ορθόπλωρο που τρέχει
Στον ουρανό της θάλασσας με τα μεγάλα μάτια
Στον ουρανό της θάλασσας, της θάλασσας με τα μεγάλα μάτια
Φωνές θερμές γλυκές παιδίσιες των ερώτων
Πάνω στη γη κι επί των χόρτων ή στα φύλλα
Βιβλίου γιομάτου δέντρα πράσινα
Σαν παραθύρια που βλέπουν προς την Άνοιξη
προς την Άνοιξη, που βλέπουν προς την Άνοιξη
προς την Άνοιξη
Χωρίς απροσδιόριστη φενάκη μα με πλήθος
πολύχρωμο παλμό μεταξωτής αιώρας
σε κάστρο δόξας μυρμηγκιάς με πλούσια ζώνη
σφιγμένη δυνατά στη μέση της ημέρας
της ημέρας
πλατιά τα στέρνα μας και τα πουλιά μας θέλγουν στον αέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο/η είπε...