Σελίδες

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Τάσος Λειβαδίτης: Ἔρημος σταθμὸς



ρημος σταθμς

… Μόλις πέθανα, βγκα π᾿ τ μεγάλο καθρέφτη το πατρικο σπιτιο, τ σούρουπο εχε μι παράφορη οκειότητα, Τερέζα λεγε τ παλι τραγοδι τν λλοπαρμένων σταθμν πο κολούθουσαν τ τρένα, κι γ δν εχα πο ν πάω κι ποκοιμήθηκα στ χέρια τν τυφλν, πο ντούτοις ναβαν τ λάμπα,

……ταν σκοτειν ποχή, δράματα παίζονταν σιωπηλ πάνω στς γέφυρες, τραυματιοφορες τρέχανε κα πάνω στ φορεα κείτονταν μεγάλοι στεναγμο π παλις ξεγέρσεις,

……ταν τέλος φτασα στ σταθμό, εχαν λοι φύγει, μουν τόσο φοβισμένος πο ν μ᾿ γγιζες θ ράγιζα, φήνοντας ν φάνει θεός, στ πάνω πάτωμα μεναν ο Φ. κι μες πρεπε ν κάνουμε συχία, γιατί μεγάλη κυρία εχε πυρετ κι μητέρα πο τν πηρετοσε εχε μάθει ν πετάει, γι ν μν τς λερώνει τ χαλί,

……φέρανε, μάλιστα, κα τν πιστάτη ν καταθέσει, λλ δν εχανε καμι πόδειξη, γιατί τ παλι σχολικ κουδονι ταν πι μακρι κι π᾿ τος νεκρος κι μαξας τν παιδικν καιρν ξω π᾿ τν πόρτα μάταια χτυποσε πελπισμένα τ τέσσερα μαρμαρωμένα λογα.

Τάσος Λειβαδίτης, ρημος σταθμός, π τ συλλογ Νυχτερινς πισκέπτης (1972), νότητα, Διασπορά, Τόμος 2 τς τρίτομης κδοσης το Κέδρου, σελίδα 15

Απαγγέλλει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο/η είπε...