Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012
Ακροβάτης - "Χαΐνηδες"
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Πρώτη εκτέλεση: Χαΐνηδες
Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη πως δε ζαλίζεται
Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δε κλαίει, ποτέ δε κλαίει
Για ιδέστε που χει το ερημοπούλι αίμα στο φτερό
πετά κι ας το βρε θανάτου βόλι, κόντρα στον καιρό
Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος
Για ιδέστε όλοι δέστε και μένα άλλο δε ζητώ
που χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώ
Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις πουλί μου, μην κλαις πουλί μου
Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012
Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012
Άλμπατρος - Ποίηση: Charles Baudelaire - Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας - Το ποίημα θυμίζει Καββαδία
Στίχοι: Κάρολος Μπωντλέρ & Αλέξανδρος Μπάρας
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί,
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.
Και μόλις στο κατάστρωμα του καραβιού βρεθούν
αυτοί οι ρηγάδες τ' ουρανού, αδέξιοι, ντροπιασμένοι,
τα κουρασμένα τους φτερά στα πλάγια παρατούν
να σέρνονται σαν τα κουπιά που η βάρκα τα πηγαίνει.
Πως κείτεται έτσι ο φτερωτός ταξιδευτής δειλός
τ' ωραίο πουλί τι κωμικό κι αδέξιο που απομένει
ένας τους με την πίπα του το ράμφος του χτυπά
κι άλλος, χωλαίνοντας, το πως πετούσε παρασταίνει.
Ίδιος με τούτο ο Ποιητής τ' αγέρωχο πουλί
που ζει στη μπόρα κι αψηφά το βέλος του θανάτου,
σαν έρθει εξόριστος στη γη και στην οχλοβοή
μεσ' στα γιγάντια του φτερά χάνει τα βήματά του.
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Συχνά για να περάσουνε την ώρα οι ναυτικοί
άλμπατρος πιάνουνε, πουλιά μεγάλα της θαλάσσης,
που ακολουθούνε σύντροφοι, το πλοίο, νωχελικοί,
καθώς γλιστράει στου ωκεανού τις αχανείς εκτάσεις.
Και μόλις στο κατάστρωμα του καραβιού βρεθούν
αυτοί οι ρηγάδες τ' ουρανού, αδέξιοι, ντροπιασμένοι,
τα κουρασμένα τους φτερά στα πλάγια παρατούν
να σέρνονται σαν τα κουπιά που η βάρκα τα πηγαίνει.
Πως κείτεται έτσι ο φτερωτός ταξιδευτής δειλός
τ' ωραίο πουλί τι κωμικό κι αδέξιο που απομένει
ένας τους με την πίπα του το ράμφος του χτυπά
κι άλλος, χωλαίνοντας, το πως πετούσε παρασταίνει.
Ίδιος με τούτο ο Ποιητής τ' αγέρωχο πουλί
που ζει στη μπόρα κι αψηφά το βέλος του θανάτου,
σαν έρθει εξόριστος στη γη και στην οχλοβοή
μεσ' στα γιγάντια του φτερά χάνει τα βήματά του.
Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012
Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012
Ο γάμος στην Αρχαία Ελλάδα - Από τον Όμηρο στα κλασικά χρόνια
http://www.edutv.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1186&Itemid=178
Η ταινία απευθύνεται σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου κι αναφέρεται στα
ήθη κι έθιμα του γάμου στην αρχαία Ελλάδα και κυρίως στην αρχαία Αθήνα,
συσχετίζοντας τα ήθη του αρχαίου ελληνικού γάμου με την κοινωνική και
πολιτισμική πραγματικότητα της εποχής.
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012
Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012
Για την Ελένη: Μαρία Δημητριάδη - Μάνος Χατζιδάκις
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Μαρκετάκης
Άλλες ερμηνείες:
Αλεξάνδρα
Μαρία Δημητριάδη
Είκοσι χρόνια με ρωτάς
ποιος πήρε την Ελένη
μα εκείνη μόνη στο σχολειό
τον Πάρη περιμένει
Είκοσι χρόνια με ρωτάς
ποιόν αγαπά η Ελένη
είναι στη Σπάρτη, στα νησιά
στην Τροία παντρεμένη
Με ρωτούν για την Ελένη -
αχ Ελένη
που΄ναι εικόνα δακρυσμένη
- αχ Ελένη
μα εγώ δεν απαντώ
την καρδιά μου τη σφραγίζω
και την πίκρα μου κεντώ
Είκοσι χρόνια με ρωτάς
πού θα βρεθεί η Ελένη
σαν ζωγραφιά στην εκκλησιά
ή σαν κερί αναμμένη
Είκοσι χρόνια με ρωτάς
πού θάψαν την Ελένη
μπορεί στο Άργος
στους αγρούς
μπορεί στην οικουμένη
Με ρωτούν για την Ελένη
- αχ Ελένη
που΄ναι εικόνα δακρυσμένη
- αχ Ελένη
μα εγώ δεν απαντώ
την καρδιά μου τη σφραγίζω
και την πίκρα μου κεντώ
Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012
Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012
Νίκος Γκάτσος: "Ο Δράκος" και σε hip hop ερμηνεία...
Υπομονή
ήλιος θα φανεί
με χρυσά φτερά
πάνω απ' τα νερά
για να μας πει
μες στη ντροπή:
πολεμήστε
και γκρεμίστε
τη δρακογενιά (x2)
Είχαμε έναν δράκο κάτω στο νησί
κάπνιζε ταμπάκο έπινε κρασί.
Kαι το μεσονύχτι σίδερο καρδιά
άπλωνε το δίχτυ κι άρπαζε παιδιά.
Είχαμε έναν δράκο μαύρο και κοντό
δεν φορούσε φράκο ούτε τρικαντό.
Έμπαινε στ' αμπάρια έχαφτε κουκιά
και τα παλικάρια τά΄χε μια μπουκιά.
Είχαμε έναν δράκο μα σαν τα σκυλιά
σκάψαμε έναν λάκκο στην ακρογιαλιά.
Για να πέσει μέσα με τρικλοποδιά
σα δεν είχε μπέσα ούτε και καρδιά...
Υπομονή
ήλιος θα φανεί
με χρυσά φτερά
πάνω απ' τα νερά
για να μας πει
μες στη ντροπή:
πολεμήστε
και γκρεμίστε
τη δρακογενιά (x2)
Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012
Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012
Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012
Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012
Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)