Το γνωρίζουμε πια όλοι ότι ένα μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας είναι η αλόγιστη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών , κινητών τηλεφώνων , tablets και υπολογιστών. Όλα αυτά είναι αναμφισβήτητα χρήσιμα εργαλεία για τους ανθρώπους αλλά συγχρόνως τους αποξενώνουν. Οι εικόνες της καθημερινότητάς μας αλλάζουν... Η άλλοτε γεμάτη αλάνα της γειτονιάς αδειάζει...Τα παιδιά προτιμούν να "παίζουν" καθισμένα μπροστά σε οθόνες. Μωρά δεν τρώνε αν δε βρίσκονται μπροστά από ένα κινητό. Παρέες νέων, που κάθονται στο ίδιο τραπέζι, προτιμούν να ανταλλάσσουν μηνύματα στο κινητό. Οδηγοί που το χρησιμοποιούν εν ώρα οδήγησης θέτοντας σε κίνδυνο τόσο τη ζωής τους όσο και των συνανθρώπων τους.
Ο Μάνος δε θέλει να παίξει βιντεοπαιχνίδια με τον αδερφό του. Θέλει να βγει έξω να παίξει μπάλα. Ο πατέρας του απαντάει ξανά ένα «σε λίγο» που δεν έρχεται ποτέ. Ο φίλος του ο Γιώργος ούτε καν τον ακούει. Περπατάει στο χωριό και παντού η ίδια εικόνα...
Βλέπει όμως ένα παιδί που δεν κρατάει κινητό. Είναι ο Γιάννης, ένα τυφλό αγόρι, που διαβάζει ένα βιβλίο σε γραφή braille . Ο Μάνος ενθουσιάζεται και του προτείνει να τρέξουν. Ο Γιάννης στην αρχή είναι διστακτικός αλλά τελικά δέχεται και κερδίζει .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο/η είπε...