Ένας και μόνο είναι ο μεγάλος ήρωας του Εικοσιένα: ο λαός. Το πότισε με το αίμα του και το 'θρεψε με τις θυσίες του. Δίχως τ' ανώνυμα παλικάρια που σβάρνιζαν τα βουνά και τους λόγγους, μην έχοντας μήτε παλιοτσάρουχα να βάλουνε στα πόδια τους, λευτεριά δε βλέπαμε. Αυτοί, οι ταπεινοί και ξεχασμένοι, μας τη χάρισαν. Στη μνήμη αυτού, του άγνωστου ήρωα - που είναι άντρας, και γυναίκα, και παιδί - ας στήσουμε το πιο λαμπρό άγαλμα της ευγνωμοσύνης μας.
Φωτιάδης Δημήτρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο/η είπε...