Γιώργος Σεφέρης: "Αφήγηση" - Μίλτος Πασχαλίδης

Γιώργος Σεφέρης

Αφήγηση

Αυτός ο άνθρωπος πηγαίνει κλαίγοντας1κανείς δεν ξέρει να πει γιατίκάποτε νομίζουν πως είναι οι χαμένες αγάπεςσαν αυτές που μας βασανίζουνε τόσοστην ακροθαλασσιά το καλοκαίρι με τα γραμμόφωνα.Οι άλλοι άνθρωποι φροντίζουν τις δουλειές τουςατέλειωτα χαρτιά παιδιά που μεγαλώνουν, γυναίκεςπου γερνούνε δύσκολααυτός έχει δυο μάτια σαν παπαρούνεςσαν ανοιξιάτικες κομμένες παπαρούνεςκαι δυο βρυσούλες στις κόχες των ματιών.Πηγαίνει μέσα στους δρόμους ποτέ δεν πλαγιάζειδρασκελώντας μικρά τετράγωνα στη ράχη της γηςμηχανή μιας απέραντης οδύνηςπου κατάντησε να μην έχει σημασία.Άλλοι τον άκουσαν να μιλάμοναχό καθώς περνούσεγια σπασμένους καθρέφτες πριν από χρόνιαγια σπασμένες μορφές μέσα στους καθρέφτεςπου δεν μπορεί να συναρμολογήσει πια κανείς.Άλλοι τον άκουσαν να λέει για τον ύπνοεικόνες φρίκης στο κατώφλι του ύπνουπρόσωπα ανυπόφορα από τη στοργή.Τον συνηθίσαμε είναι καλοβαλμένος και ήσυχοςμονάχα που πηγαίνει κλαίγοντας ολοένασαν τις ιτιές στην ακροποταμιά που βλέπεις απ’ το τρένοξυπνώντας άσκημα κάποια συννεφιασμένη αυγή.Τον συνηθίσαμε δεν αντιπροσωπεύει τίποτεσαν όλα τα πράγματα που έχετε συνηθίσεικαι σας μιλώ γι’ αυτόν γιατί δε βρίσκωτίποτε που να μην το συνηθίσατε·προσκυνώ.
Γιώργος Σεφέρης. 1940. Ημερολόγιο Καταστρώματος, Α΄. Αθήνα: τυπ. Ταρουσόπουλου. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Γιώργος Σεφέρης. [1972] 1985. Ποιήματα. 15η έκδ. Αθήνα: Ίκαρος.http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/anthology/mythology/browse.html?text_id=428