Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016
Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016
Μια ιστορία που θα σε εκπλήξει
15 Mαρτίου: Συμπληρώνονται 5 χρόνια από την έναρξη των συρράξεων στη Συρία.
Στη διάρκειά τους 4,7 εκατομμύρια Σύροι έγιναν πρόσφυγες.
Σχεδόν 1 εκ. άνθρωποι (έως 15/3/2016), στην πλειονότητα Σύροι, έχουν διασχίσει το Αιγαίο από τις αρχές του 2015, πολλοί χάνοντας τη ζωή τους. Συναντήσαμε κάποιους από αυτούς στη Λέσβο όπου έχουμε δράση από τον Οκτώβριο του 2015 και τους ζητήσαμε να διαβάσουν για εμάς μία ιστορία γραμμένη στη γλώσσα τους. Έπειτα ρωτήσαμε σε ποιον πιστεύουν ότι ανήκει αυτή η ιστορία. Το μήνυμά είναι ξεκάθαρο: «Πρόσφυγες ήμασταν. Πρόσφυγες είναι. Πρόσφυγας θα μπορούσε να γίνει ο καθένας μας.» Είμαστε δίπλα τους.
Credits:
Σκηνοθεσία: Γιώργος Γεωργόπουλος
Φωτογραφία: Ειρήνη Κούτουλα, Γιώργος Γεωργόπουλος
Editing: Multivision
Μουσική:
Kai Engel - December / license: http://creativecommons.org/licenses/b...
Pictures of the Floating World - A Thousand Stars / license: http://creativecommons.org/licenses/b...
15 Mαρτίου: Συμπληρώνονται 5 χρόνια από την έναρξη των συρράξεων στη Συρία. Στη διάρκειά τους 4,7 εκατομμύρια Σύροι έγιναν πρόσφυγες. Σχεδόν 1 εκ. άνθρωποι (έως 15/3/2016), στην πλειονότητα Σύροι, έχουν διασχίσει το Αιγαίο από τις αρχές του 2015, πολλοί χάνοντας τη ζωή τους. Συναντήσαμε κάποιους από αυτούς στη Λέσβο όπου έχουμε δράση από τον Οκτώβριο του 2015 και τους ζητήσαμε να διαβάσουν για εμάς μία ιστορία γραμμένη στη γλώσσα τους. Έπειτα ρωτήσαμε σε ποιον πιστεύουν ότι ανήκει αυτή η ιστορία. Το μήνυμά είναι ξεκάθαρο: «Πρόσφυγες ήμασταν. Πρόσφυγες είναι. Πρόσφυγας θα μπορούσε να γίνει ο καθένας μας.» Είμαστε δίπλα τους. Credits: Σκηνοθεσία: Γιώργος Γεωργόπουλος Φωτογραφία: Ειρήνη Κούτουλα, Γιώργος Γεωργόπουλος Editing: Multivision Μουσική: Kai Engel - December / license: http://creativecommons.org/licenses/b... Pictures of the Floating World - A Thousand Stars / license: http://creativecommons.org/licenses/b...
Στη διάρκειά τους 4,7 εκατομμύρια Σύροι έγιναν πρόσφυγες.
Σχεδόν 1 εκ. άνθρωποι (έως 15/3/2016), στην πλειονότητα Σύροι, έχουν διασχίσει το Αιγαίο από τις αρχές του 2015, πολλοί χάνοντας τη ζωή τους. Συναντήσαμε κάποιους από αυτούς στη Λέσβο όπου έχουμε δράση από τον Οκτώβριο του 2015 και τους ζητήσαμε να διαβάσουν για εμάς μία ιστορία γραμμένη στη γλώσσα τους. Έπειτα ρωτήσαμε σε ποιον πιστεύουν ότι ανήκει αυτή η ιστορία. Το μήνυμά είναι ξεκάθαρο: «Πρόσφυγες ήμασταν. Πρόσφυγες είναι. Πρόσφυγας θα μπορούσε να γίνει ο καθένας μας.» Είμαστε δίπλα τους.
Credits:
Σκηνοθεσία: Γιώργος Γεωργόπουλος
Φωτογραφία: Ειρήνη Κούτουλα, Γιώργος Γεωργόπουλος
Editing: Multivision
Μουσική:
Kai Engel - December / license: http://creativecommons.org/licenses/b...
Pictures of the Floating World - A Thousand Stars / license: http://creativecommons.org/licenses/b...
15 Mαρτίου: Συμπληρώνονται 5 χρόνια από την έναρξη των συρράξεων στη Συρία. Στη διάρκειά τους 4,7 εκατομμύρια Σύροι έγιναν πρόσφυγες. Σχεδόν 1 εκ. άνθρωποι (έως 15/3/2016), στην πλειονότητα Σύροι, έχουν διασχίσει το Αιγαίο από τις αρχές του 2015, πολλοί χάνοντας τη ζωή τους. Συναντήσαμε κάποιους από αυτούς στη Λέσβο όπου έχουμε δράση από τον Οκτώβριο του 2015 και τους ζητήσαμε να διαβάσουν για εμάς μία ιστορία γραμμένη στη γλώσσα τους. Έπειτα ρωτήσαμε σε ποιον πιστεύουν ότι ανήκει αυτή η ιστορία. Το μήνυμά είναι ξεκάθαρο: «Πρόσφυγες ήμασταν. Πρόσφυγες είναι. Πρόσφυγας θα μπορούσε να γίνει ο καθένας μας.» Είμαστε δίπλα τους. Credits: Σκηνοθεσία: Γιώργος Γεωργόπουλος Φωτογραφία: Ειρήνη Κούτουλα, Γιώργος Γεωργόπουλος Editing: Multivision Μουσική: Kai Engel - December / license: http://creativecommons.org/licenses/b... Pictures of the Floating World - A Thousand Stars / license: http://creativecommons.org/licenses/b...
Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016
Καστοριάδης: Για την Εκπαίδευση
Θα έλεγα πρώτα πρώτα ότι δεν μπορούμε να χωρίσουμε την εκπαίδευση από τη
συνολική κοινωνική κατάσταση. Ο μακαρίτης, ο καημένος ο Πλάτων έλεγε
ήδη ότι ακόμα και οι τοίχοι της πόλης εκπαιδεύουν τους ανθρώπους και
νομίζω ότι αυτό είναι μια τρομερά σημαντική και βαριά αλήθεια. Η
εκπαίδευση ενός ανθρώπου, η παιδεία ενός ανθρώπου αρχίζει από την ηλικία
μηδέν και φτάνει ως την ηλικία ωμέγα, δηλ. τη στιγμή που θα πεθάνει,
συνεχώς διαμορφώνεται αυτός ο άνθρωπος. Διαμορφώνεται από τι;
Διαμορφώνεται από όλα όσα προσλαμβάνει. Διαμορφώνεται από όλα όσα είναι
γύρω του. Λοιπόν, τί διαμόρφωση υφίστατο ένας αρχαίος Αθηναίος
περπατώντας, βλέποντας την Ακρόπολη, την Αγορά, τη Στοά και τα λοιπά και
τα λοιπά και τί διαμόρφωση υφίσταται ένας σημερινός Αθηναίος ζώντας
μέσα σε αυτό το φρικτό τερατούργημα που λέγεται Αθήνα και που έγινε
τερατούργημα μέσα σε σαράντα χρόνια, δυνάμει όλων των μεγαλοφυών
πολιτικών μας; Δεν είναι έτσι!...Ή τι διαμόρφωση υφίστατο ένας αρχαίος
Αθηναίος βλέποντας τραγωδίες στο θέατρο του Διονύσου και τί διαμόρφωση
υφίσταται σήμερα ένας άνθρωπος βλέποντας τις διαφημίσεις της τηλεόρασης,
δεν ξέρω τι!...
Για να υπάρξει πραγματική εκπαίδευση με την αυστηρή έννοια του όρου υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: είναι ότι αυτή η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται αντικείμενο επένδυσης και πάθους και από τους εκπαιδευτές και από τους εκπαιδευόμενους και, για να το πω καθαρά, ότι αν δεν υπάρχει έρωτας μες στην εκπαίδευση δεν υπάρχει εκπαίδευση! Εάν κάποιος κάτι μαθαίνει μέσα στο σχολείο είναι διότι, διαδοχικά, έναν καθηγητή σε κάποια τάξη –και στο πανεπιστήμιο ακόμη- τον ερωτεύεται και τον ερωτεύεται διότι βλέπει ότι αυτός ο ίδιος ο καθηγητής είναι ερωτευμένος με αυτό που διδάσκει. Λοιπόν, για να τα πω επίσης καθαρά και για να γίνω πλήρως απεχθής σ’ αυτούς που με ακούνε, σήμερα οι εκπαιδευτικοί ασχολούνται με τις επαγγελματικές τους διεκδικήσεις, οι οικογένειες ασχολούνται με το να πάρει το παιδί ένα ‘χαρτί’ και τα παιδιά ασχολούνται με ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την επένδυση των πραγμάτων που μαθαίνουν. Λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει εκπαίδευση.
Στη Γαλλία αλλάζουν τα εκπαιδευτικά προγράμματα κάθε ένα χρόνο και το σύστημα και τα λοιπά και τα λοιπά… Κάθε υπουργός παιδείας αλλάζει και κάθε χρόνο πάει και χειρότερα το πράγμα, γιατί; Γιατι δεν μπορούν να αλλάξουν, ούτε είναι ικανοί να σκεφτούν πού είναι το πραγματικό πρόβλημα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι αυτός ο έρωτας των παιδιών για αυτόν που τους διδάσκει και γι' αυτά τα οποία διδάσκει, του διδάσκοντος για τα παιδιά και γι' αυτά που διδάσκει ο ίδιος και της οικογένειας, η οποία επενδύει όλα αυτά τα πράγματα. Για να υπάρξουν όλα αυτά πρέπει να υπάρξει μια άλλη στάση απέναντι στη ζωή και στη γνώση και όχι απλώς η στάση ότι πηγαίνουμε στο σχολείο για να πάρουμε το καλύτερο δυνατό ‘χαρτί’ που θα μας κάνει μετά να έχουμε το καλύτερο δυνατό επάγγελμα ή να μας κάνει να βγάλουμε τα περισσότερα δυνατά λεφτά. Όσο υπάρχει αυτή η νοοτροπία, θα υπάρχει μια συνεχής χειροτέρευση, όπως τη βλέπουμε και σε χώρες όχι σαν την Ελλάδα, αλλά σε μια χώρα όπως η Γαλλία, που έχει τεράστιες ισχυρές παραδοσιακές δομές από δέκα αιώνες και ιδίως στο θέμα της εκπαίδευσης, όπου βλέπει κανείς τη συνεχή φθορά των Λυκείων, των Γυμνασίων, εκεί πέρα και των εκπαιδευτικών και των μαθημάτων που διδάσκονται και των παιδιών και των οικογενειών. Και αυτό είναι όλο το κοινωνικοϊστορικό ρεύμα.
http://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/322
http://antikleidi.com/2016/01/10/kastoriadis_erotas_ekpedefsi/
Για να υπάρξει πραγματική εκπαίδευση με την αυστηρή έννοια του όρου υπάρχει μια βασική προϋπόθεση: είναι ότι αυτή η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται αντικείμενο επένδυσης και πάθους και από τους εκπαιδευτές και από τους εκπαιδευόμενους και, για να το πω καθαρά, ότι αν δεν υπάρχει έρωτας μες στην εκπαίδευση δεν υπάρχει εκπαίδευση! Εάν κάποιος κάτι μαθαίνει μέσα στο σχολείο είναι διότι, διαδοχικά, έναν καθηγητή σε κάποια τάξη –και στο πανεπιστήμιο ακόμη- τον ερωτεύεται και τον ερωτεύεται διότι βλέπει ότι αυτός ο ίδιος ο καθηγητής είναι ερωτευμένος με αυτό που διδάσκει. Λοιπόν, για να τα πω επίσης καθαρά και για να γίνω πλήρως απεχθής σ’ αυτούς που με ακούνε, σήμερα οι εκπαιδευτικοί ασχολούνται με τις επαγγελματικές τους διεκδικήσεις, οι οικογένειες ασχολούνται με το να πάρει το παιδί ένα ‘χαρτί’ και τα παιδιά ασχολούνται με ο,τιδήποτε άλλο εκτός από την επένδυση των πραγμάτων που μαθαίνουν. Λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει εκπαίδευση.
Στη Γαλλία αλλάζουν τα εκπαιδευτικά προγράμματα κάθε ένα χρόνο και το σύστημα και τα λοιπά και τα λοιπά… Κάθε υπουργός παιδείας αλλάζει και κάθε χρόνο πάει και χειρότερα το πράγμα, γιατί; Γιατι δεν μπορούν να αλλάξουν, ούτε είναι ικανοί να σκεφτούν πού είναι το πραγματικό πρόβλημα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι αυτός ο έρωτας των παιδιών για αυτόν που τους διδάσκει και γι' αυτά τα οποία διδάσκει, του διδάσκοντος για τα παιδιά και γι' αυτά που διδάσκει ο ίδιος και της οικογένειας, η οποία επενδύει όλα αυτά τα πράγματα. Για να υπάρξουν όλα αυτά πρέπει να υπάρξει μια άλλη στάση απέναντι στη ζωή και στη γνώση και όχι απλώς η στάση ότι πηγαίνουμε στο σχολείο για να πάρουμε το καλύτερο δυνατό ‘χαρτί’ που θα μας κάνει μετά να έχουμε το καλύτερο δυνατό επάγγελμα ή να μας κάνει να βγάλουμε τα περισσότερα δυνατά λεφτά. Όσο υπάρχει αυτή η νοοτροπία, θα υπάρχει μια συνεχής χειροτέρευση, όπως τη βλέπουμε και σε χώρες όχι σαν την Ελλάδα, αλλά σε μια χώρα όπως η Γαλλία, που έχει τεράστιες ισχυρές παραδοσιακές δομές από δέκα αιώνες και ιδίως στο θέμα της εκπαίδευσης, όπου βλέπει κανείς τη συνεχή φθορά των Λυκείων, των Γυμνασίων, εκεί πέρα και των εκπαιδευτικών και των μαθημάτων που διδάσκονται και των παιδιών και των οικογενειών. Και αυτό είναι όλο το κοινωνικοϊστορικό ρεύμα.
http://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/322
http://antikleidi.com/2016/01/10/kastoriadis_erotas_ekpedefsi/
Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016
Υψώνουμε τη φωνή μας για να νικήσουμε το φόβο στο σχολείο!
Υψώνουμε τη φωνή μας για να νικήσουμε το φόβο στο σχολείο!
http://familyinaction.gr/nea/4-anti-bullying-animation-poy-axizei-na-deis/
Ένα βίντεο που μέσα από απλά σκίτσα δίνει με κατανοητό τρόπο χρήσιμες πληροφορίες στα παιδιά για το πώς μπορούν να διαχειριστούν όσο το δυνατόν καλύτερα μια δύσκολη κατάσταση που βιώνουν
http://familyinaction.gr/nea/4-anti-bullying-animation-poy-axizei-na-deis/
Η ενδοσχολική βία και ο εκφοβισμός είναι ένα θέμα που αφορά κάθε οικογένεια καθώς έρευνες έχουν δείξει πως 1 στα 3 παιδιά έχει υποστεί bullying.
Η σωματική και ψυχολογική βία που δέχεται ένα παιδί μπορεί να έχει
σοβαρές επιπτώσεις στην συμπεριφορά του, ακόμα και στην ανάπτυξήτου. Τι γίνεται όμως όταν το δικό μας παιδί βρίσκεται στη θέση του θύτη;
Η απόκτηση γνώσης είναι το πρώτο και σημαντικό βήμα που πρέπει να
κάνουμε για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις.
Πανελλήνια Ημέρα σήμερα κατά της
Ενδοσχολικής βίας και του Εκφοβισμού και συγκεντρώσαμε 4 anti-bullying
animation που πρέπει και αξίζει να δείτε, μαζί με τα παιδιά. Γιατί
υψώνοντας τη φωνή μας νικάμε το φόβο στο σχολείο!
Daisy Chain
Βασισμένο στο μυθιστόρημα «Dandelion»
του Γκάλβιν Σκοτ Ντέιβις, το «Daisy Chain» είναι ένα αλά Τιμ Μπάρτον
animation παραμύθι, που εξηγεί στα μικρά παιδιά τι είναι το bullying και
στους γονείς πώς πρέπει να το κατανοούν και να το αντιμετωπίζουν.
H Κέιτ Γουίνσλετ είναι η φωνή του «Daisy Chain», της αυστραλέζικης
μικρού μήκους ταινίας animation κατά του bullying που αξίζει να δείτε.
Δεν νιώθω ασφαλής πουθενά
«Δε νιώθω ασφαλής πουθενά», δηλώνει με
παράπονο το μικρό αγόρι που όλοι κοροιδεύουν στο σχολείο. «Νιώθω
ολομόναχος». Το ασπρόμαυρο αnimation σχεδιάστηκε ώστε κάθε φορά που
κάποιος το μοιράζεται στο Facebook να μικραίνει η διάρκειά του κατά ένα
χιλιοστό του δευτερολέπτου, με τελικό σκοπό το φιλμάκι να συρρικνωθεί σε
μια εικόνα, που ο χρήστης θα μπορεί να τη μοιραστεί και αυτή. Η
κεντρική ιδέα που κρύβεται πίσω από αυτήν την καμπάνια ήταν πως όσο πιο
πολύ μιλάμε για το bullying τόσο πιο γρήγορα θα το σταματήσουμε.
Τo This Day
Ένα εκπληκτικό βίντεο που σε καθηλώνει
μέσα από την παιδική εικόνα και την ένταση στην αφήγηση από τον Καναδό
ποιητή Shane Koyczan. Το βίντεο με τίτλο «To This Day»αφηγείται τις
ιστορίες εκφοβισμού παιδιών και εστιάζει όχι μόνο στα τραύματα, στην
απομόνωση και στη μάχη για να ξεπεραστούν συναισθηματικές ουλές, αλλά
και στην ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Νίκησε τον νταή χωρίς να τον αγγίξειΈνα βίντεο που μέσα από απλά σκίτσα δίνει με κατανοητό τρόπο χρήσιμες πληροφορίες στα παιδιά για το πώς μπορούν να διαχειριστούν όσο το δυνατόν καλύτερα μια δύσκολη κατάσταση που βιώνουν
Σάββατο 5 Μαρτίου 2016
Πώς ήταν να μεγαλώνεις μόνο με σταθερό τηλέφωνο
Αναδημοσίευση από: http://antikleidi.com/2016/02/29/life-without-mobile-phone/
Δεν θα το παίξω χίπστερ, ούτε άστεγος
amish που κυκλοφορεί με άμαξες και σιχαίνεται την τεχνολογία. Το
αντίθετο, δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς ίντερνετ, smartphone,
λάπτοπ,VGA, MMS, GPS, HSBC κι όλα αυτά τα σύγχρονα θαύματα της
επιστήμης.
Κάποτε όμως τα πράγματα ήταν πολύ πιο
απλά, πολύ πιο λιτά. Κάθε σπίτι είχε μόνο μια τηλεόραση (κι αυτή συνήθως
είχε ένα σεμεδάκι πάνω), μπορεί να μην είχε καν υπολογιστή και κυρίως,
είχε ένα σταθερό τηλέφωνο, το οποίο όντως το χρησιμοποιούσαμε και δεν
αποτελούσε το ντεκόρ του βίντατζ τραπεζιού που κοσμεί το σαλόνι σου.
Μπορεί αυτή η εποχή να μοιάζει να απέχει
αιώνες ολόκληρους, όμως αν είσαι πάνω από 25, σίγουρα θα τη θυμάσαι.
Και θα θυμάσαι ότι κάποτε το σταθερό τηλέφωνο, έπαιζε τεράστιο ρόλο στην
καθημερινότητά σου. Πριν αποκτήσει ο καθένας το δικό του κινητό, πριν
δημιουργηθούν ένα εκατομμύριο διαφορετικοί τρόποι επικοινωνίας, το
σταθερό τηλέφωνο ήταν ο τρόπος να έρθεις σε επαφή με τους φίλους σου, το
κορίτσι σου και γενικά τον έξω κόσμο.
Ναι εντάξει, δεν έστελνε μηνύματα, δεν
τραβούσε φωτογραφίες, δεν έμπαινε στο ίντερνετ, αλλά τη δουλειά του την
έκανε κι όλοι το αγαπούσαμε. Αυτές είναι μερικές καταστάσεις που σίγουρα
έχεις ζήσει όσο χρησιμοποιούσες σε καθημερινή βάση το σταθερό τηλέφωνο.
Καταστάσεις τις οποίες μόλις διαβάσεις είμαι βέβαιος ότι θα τις
αναπολήσεις και θα σπεύσεις να πάρεις μια αγκαλιά τη σκονισμένη συσκευή
για να θυμηθείτε τα πάλια, έτσι για χάρη του παλιού καλού καιρού.
Ο τρόμος του να ζητάς το κορίτσι που σου αρέσει απ’ τον πατέρα της
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)