Η Ελένη Γερασιμίδου είπε: «Αποχαιρετούμε τον ποιητή του Χρόνου και της Ιστορίας, τον ραψωδό της ερημωμένης πατρίδας της πατρίδας που διαρκώς εξεγείρεται. Αποχαιρετούμε το διαλεκτικό της επανάστασης και της ήττας, της εξορίας και της επιστροφής, του διωγμού της προσφυγιάς και της αναζήτησης, της ενσωμάτωσης και της σύγκρουσης. Τον τραγικό του τέλους του 20ου αιώνα, τον επικό των σπαραγμένων Βαλκανίων, τον λυρικό των ξεριζωμένων λαών».
Με το παρακάτω μοιρολόι συγγενείς και φίλοι συνόδεψαν το Θόδωρο Αγγελόπουλο στο "Ταξίδι στην αιωνιότητα"...
ΚΑΗΜΕΝΕ ΜΑΡΚΟ ΜΠΟΤΣΑΡΗ Ένα πουλί θαλασσινό, καημένε Μάρκο Μπότσαρη. Λέει σ’ ένα βουνίσιο, Μάρκο Μπότσαρη, Σουλιώτη. Εσκότωσαν το Μάρκο μας, καημένε Μάρκο Μπότσαρη. Ωχ, στην άκρη στο ποτάμι, Μάρκο Μπότσαρη, Σουλιώτη. Κι η μάνα του τον έκλαιγε, καημένε Μάρκο Μπότσαρη. Μάρκο μου πού το ‘χεις το σπαθί, καημένε Μάρκο Μπότσαρη. που το ‘χεις το ντουφέκι, Μάρκο Μπότσαρη, Σουλιώτη. Το πήραν τα συντρόφια μου καημένε Μάρκο Μπότσαρη, το πήραν τα παιδιά μου, Μάρκο Μπότσαρη, Σουλιώτη. Και με τους Τούρκους πολεμούν, καημένε Μάρκο Μπότσαρη. Και με του γκοντζαμπασήδες, Μάρκο Μπότσαρη, Σουλιώτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο/η είπε...