ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕαμέτρητες φορές οι εχθροί μου
το παμπάλαιο χώμα πατώντας.
ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ' ΑΓΑΛΜΑΤΑ!
Ήρθαν ντυμένοι "φίλοι" Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.
Γύρισα τα μάτια. * δάκρυα γιομάτα
κατά το παραθύρι
Και κοιτώντας έξω * καταχιονισμένα
τα δέντρα των κοιλάδων
Αδελφοί μου, είπα * ως κι αυτά μια μέρα
κι αυτά θα τ' ατιμάσουν
Προσωπιδοφόροι * μες στον άλλον αιώνα
τις θηλιές ετοιμάζουν
Δάγκωσα τη μέρα * και δεν έσταξε ούτε
σταγόνα πράσινο αίμα
Φώναξα στις πύλες * κι η φωνή μου πήρε
τη θλίψη των φονιάδων
Μες στης γης το κέντρο * φάνηκε ο πυρήνας
που όλο σκοτεινιάζει
Κι η αχτίδα του ήλιου * γίνηκε, ιδέστε
ο μίτος του Θανάτου!
Τόσο δεν αγγίζουν * η φωτιά με το άχτι
που πένεται ο λαός μου
Του Θεού το στάρι * στα ψηλά καμιόνια
το φόρτωσαν και πάει
Μες στην έρμη κι άδεια * πολιτεία μένει
το χέρι που μονάχα
Με μπογιά θα γράψει * στους μεγάλους τοίχους
ΨΩΜΙ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Σφαγή στο Δίστομο:
"Ένα τραγούδι για τον Αργύρη" Σκηνές: Από το βραβευμένο "Ένα τραγούδι για τον Αργύρη" (2006) του Stefan Haupt.
Ταινία επίκαιρων του Φιλοποιμένος Φίνου για το τέλος της ναζιστικής Κατοχής, στην Αθήνα το 1944. Η ταινία δεν προβλήθηκε ποτέ εκείνη την εποχή και χάθηκε στο χρόνο.Το εν λόγω 11λεπτο απόσπασμα, όπως αναφέρεται στο Sevenart.gr, προέρχεται από το ντοκιμαντέρ «Βίοι Παράληλλοι του Εμφυλίου» του Ροβήρου Μανθούλη, ο οποίος ήταν και αυτός που είχε ανακαλύψει την ταινία του Φίνου κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ του «Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος».
Η Αθήνα την περίοδο της γερμανικής κατοχής, μέσα από το φακό των Ελλήνων φωτογράφων: Τα δεινά του άμαχου πληθυσμού της πρωτεύουσας - Φωτογραφικές όψεις της καθημερινής ζωής στην πόλη
Μελετήστε στο βιβλίο της Ιστορίας τα ιστορικά γεγονότα του 1936 και ελέγξτε αν η κατάσταση και το κλίμα που δίνει στο ποίημά του ο Σεφέρης αντιστοιχεί στη σύγχρονή του ιστορική πραγματικότητα.
Διαθεματική δραστηριότητα: Να δείτε μία από τις ταινίες που προτείνονται παραπάνω και στη συνέχεια να την παρουσιάσετε στην τάξη σας
Ο Τέρενς Μάλικ δημιουργεί μια αντιναζιστική, ποιητική και πολιτική, ειρηνιστική, ανθρωπιστική μυθοπλασία. Δηλαδή μια ταινία με συγκροτημένο και στέρεο, αφηγηματικό σενάριο, μια μυθοπλασία που δεν χάνεται στην ποίηση ή την μεταφυσική. Το φιλμ διηγείται τον αγώνα και το μαρτύριο ενός νέου, Αυστριακού, χριστιανού αγρότη, ο οποίος δεν θέλει να υπηρετήσει στην φασιστική, δολοφονική πολεμική μηχανή των ναζί και γι'αυτό καταδιώκεται σκληρά, μέχρι τον τελικό, τιμωρητικό απαγχονισμό του... Ο κεντρικός ήρωας, ο Φ. Γιεγκερστέτερ, πρόσωπο υπαρκτό, διασχίζει την κοινωνία και τον κόσμο ως μάρτυρας και μελλοντικός άγιος (η καθολική εκκλησία ανακήρυξε τον Αυστριακό, αντιναζιστή μάρτυρα, άγιο). O Μάλικ καταδεικνύει επίσης την εχθρική και συμφεροντολόγο στάση των συγχωριανών του, φοβούμενων τα αντίποινα, και της επίσημης εκκλησίας, η οποία κρατά ουδέτερη στάση, καλύπτοντας ουσιαστικά τους επίφοβους φασίστες... Ο σκηνοθέτης εστιάζει στη ζωογόνο σχέση Φύσης και ανθρώπου και στο βασικό, ηθικό και υπαρξιακό θέμα της ανθρώπινης ηθικής ευθύνης έναντι του κακού, ακόμη και αν το υποστηρίζει η πλειονότητα μιας -αντιδραστικής κι οπισθοδρομικής- κοινωνίας, εδώ της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας του Χίτλερ...