Προτεινόμενη ταινία: Ben X. Ο νεαρός Ben (Greg Timmermans) πάσχει από ένα είδος αυτισμού. Η καθημερινότητά του είναι σωστό μαρτύριο, κυρίως στο σχολικό περιβάλλον όπου γίνεται συνεχώς στόχος της χλεύης των συνομηλίκων. Η διαφορετικότητά του βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής και η μόνη του διέξοδος είναι η συστηματική ενασχόληση του με το διαδικτυακό παιχνίδι Archlord.

    Ο εθισμός αυτός οδηγεί τον Ben στο να μεταφέρει εαυτόν και τους γύρω του στα μέτρα του ψηφιακού κόσμου. Όσοι τον απειλούν στο σχολείο μεταμορφώνονται στους εχθρούς του παιχνιδιού κι αυτός με τη σειρά του ως Ben X ψάχνει τρόπο να τους αντιμετωπίσει. Παράλληλα, η διαδικτυακή γνωριμία με την όμορφη συμπαίκτρια Scarlite (Laura Verlinden) του δίνει ελπίδα να βρει λίγη γαλήνη.

Ο Nic Balthazar γυρίζει ταινία δικό του βιβλίο και πραγματοποιεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Ο 44χρονος Βέλγος παντρεύει την αισθητική του ντοκιμαντέρ με αυτή του videogame για να προκύψει ένα αξιοπρόσεκτο, επίκαιρο κοινωνικό δράμα που όπου κι αν προβλήθηκε απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια και αρκετές διακρίσεις. Τα θέματα που αγγίζει μόνο τετριμμένα δεν είναι κι απασχολούν σοβαρά ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και ποικίλους άλλους επιστημονικούς κλάδους. Η διαφορετικότητα στο σχολικό περιβάλλον, οι διαταραχές της συμπεριφοράς κι ο εθισμός στην τεχνολογία εκτός του όποιου επιστημονικού ενδιαφέροντος κάνουν την ταινία περισσότερο ελκυστική στις νεαρότερες ηλικίες.

Το «Ben X» είναι στημένο στη λογική του ντοκιμαντέρ, όταν απευθύνει το λόγο δίκην συνέντευξης σε άτομα σχετιζόμενα με τη ζωή του ήρωα και προσεγγίζει την αισθητική videogame όταν επικεντρώνεται στον ίδιο σε πρώτο πρόσωπο υιοθετώντας την τεχνική της αφήγησης. Τα δύο αταίριαστα σε πρώτη σκέψη στυλ δένουν ικανοποιητικά χάρις στις πειστικές ερμηνείες με κορυφαία αυτή του εξαιρετικού Greg Timmermans ο οποίος θαρρείς πως δίνει και την ψυχή του στο ρόλο. Η πειστικότητα του σεναρίου μάλιστα είναι εκείνη που κάνει το παρεξηγημένο videogame στυλ να εντάσσεται στην όλη φιλοσοφία της ταινίας απροβλημάτιστα. Έτσι, διαθέτοντας τα κατάλληλα υλικά, η σκηνοθετική απειρία του Balthazar μεταστρέφεται σ' ένα δημιουργικό ενθουσιασμό. Οι όποιες ενστάσεις περί αντιδιαμετρικά τοποθετημένων χαρακτήρων, της διαχείρισης του από μηχανής θεού (Scarlite) και μερικών βολικών σεναριακών επιλογών που ορίζουν την κατακλείδα της ταινίας μπορεί να σηκώνουν συζήτηση αλλά δεν αρκούν επ' ουδενί για να ακυρώσουν τη συνολική προσπάθεια.

http://www.cinemanews.gr/v5/movies.php?n=5729