Στα μέσα του εικοστού αιώνα, στο πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ, ο φιλόσοφος Βίτγκενσταϊν παρακολουθούσε μια διάλεξη με θέμα την εξέλιξη του πολιτισμού. Στο τέλος της, υποστήριξε ότι έννοια της προόδου δε μπορεί να οριστεί αντικειμενικά: «Υπάρχουν αλλαγές στις συνθήκες ζωής των ανθρώπων οι οποίες ίσως δημιουργούν νέες ευκαιρίες, αλλά ταυτόχρονα εξαφανίζουν άλλες».Στη συζήτηση που ακολούθησε, ο ομιλητής και καθηγητής κλασσικών σπουδών του πανεπιστημίου παρατήρησε ότι «παρόλα τα άσχημα του πολιτισμού μας, είμαι βέβαιος ότι θα προτιμούσα να ζω όπως ζούμε σήμερα παρά όπως ζούσε ο άνθρωπος των σπηλαίων», για να λάβει την εξής απάντηση από το νεαρό φιλόσοφο: «Εσείς, και βέβαια θα το προτιμούσατε. Τι θα έλεγε όμως ο άνθρωπος των σπηλαίων»;
Ο Γάλλος σκηνοθέτης Ζαν Ζακ Ανό, δημιούργησε με τον «πόλεμο για την φωτιά» μια φιλόδοξη παραγωγή πάνω στα θέματα της φύσης και της προϊστορίας, προσφέροντας τη δυνατότητα μιας ματιάς στον κόσμο του «ανθρώπου των σπηλαίων».
Προς τα τέλη της Λίθινης Εποχής, όταν μια φυλή πρωτόγονων ανθρώπων χάνει τη φυσική πηγή φωτιάς που αξιοποιούσε για την επιβίωσή της, στέλνει τρία μέλη της να αναζητήσουν μια νέα πηγή. Η αποστολή, μετά από πολλές περιπέτειες και συγκρούσεις με αντίπαλες φυλές, θα οδηγήσει στην ανακάλυψη του τρόπου με τον οποίον μπορεί ο άνθρωπος να ανάβει φωτιά. Χωρίς την βοήθεια διαλόγων, ο Ανό μας μεταφέρει στις απαρχές της ανθρωπότητας με τη μυθοπλασία του να συμπυκνώνει μεταφορικά την αργή αλλά συνεχή πορεία του ανθρώπινου είδους προς τη δημιουργία πολιτισμού.
Τα γυρίσματα της ταινίας έλαβαν χώρα σε διαφορετικές τοποθεσίες (Σκωτία, Ισλανδία, Καναδά και Κένυα). Ο γνωστός συγγραφέας Άντονι Μπέργκεςδημιούργησε την τεχνητή, ακατάληπτη γλώσσα των πρωτόγονων, ενώ ο ανθρωπολόγος Ντέσμοντ Μόρις επιμελήθηκε τη γλώσσα του σώματος και των χειρονομιών. Η ταινία κέρδισε Όσκαρ μακιγιάζ, ενώ στη Γαλλία τιμήθηκε με τα βραβεία Σεζάρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας το 1981.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ο/η είπε...